همنشین بهار :
وقتی چیز غریبی می‌شنویم، نباید پیشاپیش آن را رّد کنیم، چرا که این کار نابخردی است. در واقع، چیزهای هولناکی ممکن است درست باشند و بسیاری از چیزها که آشنا و یا ستایش شده هستند چه بسا که دروغ باشند. حقیقت به خودی خود حقیقت است نه از آن رو که مردمان بسیاری بدان باور دارند.
ابن نفیس، «شرح معنی القانون»
یا رها کن تا نیایم در کلام – یا بده دستور تا گویم تمام
هم ترازو را ترازو راست کرد – هم ترازو را ترازو کاست کرد
خانم‌ها و آقایان محترم، دوستان دانشور و فرهنگ‌ورز، در این شبِ سردِ مه‌آلود که به‌قول تَنسَر Tansar – در نامه به گُشْنَسپْ(شاه طبرستان) ـ تمیز حقیقت از میان برخاسته و سیرت انسانی رها گشته‌است، به شما سلام می‌کنم. سلامی پُر از شور و شادی و امید. این بحث اشاره کوتاهی است به حکیم فرزانه، محمد بن زکریای رازی.
ضرورت طرح این بحث رواجِ چرند و پرند پیرامون آن حکیم فرزانه است آنهم از سوی کسانیکه یک وَرق از آثار رازی را به زبان اصلی نخوانده‌اند و به تکرار گزاره‌های اثبات‌ناپذیر و غیرمُستند دلخوشند.
