حنیف حیدرنژاد :
خبرگزاری صدا و سیمای جمهوری اسلامی گزارش داد: «قتل داریوش مهرجویی و همسرش در باغ ویلای شخصی در شهرک زیبادشت منطقه فرخ آباد در شهرستان فردیس رخ داد. این قتلها به صورت سربُری و در حوالی ساعت ۲۰:۳۰ دقیقه الی ۲۲ امشب اتفاق افتاده است.»
داریوش مهرجوئی چندین ماه قبل با انتشار ویدئوئی گفته بود به سانسور وزارت ارشاد و لغو کسب انتشار یکی از فیلم هایش اعتراض دارد. او گفته بود: “من معترضم… تا حقم را نگیرم ول نمی کنم دیگه نمیتونم تحمل کنم … دیگه میخوام بجنگم… بیاید بگیریدم، بیاید بکُشیدم، ولی من حقم را میخوام…”
وحیده محمدی فر، همسر داریوش مهرجوئی چندی قبل با انتشار پستی در صفحه اینستاگرامش از حضور فردی با چاقو در پشت پنجره منزلشان خبرداده و اینکه گفته بود: “حسابتون رو میرسم“.
روش قتل داریوش مهرجوئی و همسرش وحیده محمدی فر، آشکارا قتل داریوش فروهر و پروانه اسکندری در خانه مسکونییشان را تداعی می کند. کُشتن و زجرکُش کردن مخالفین رژیم با چاقو(همچون داریوش فروهر و پروانه اسکندری در منزلشان در تهران، شاپور بختیار و دستیارش کورش کتیبه در دفترکار بختیار در پاریس و قتل فریدون فرخزداد در آپارتمانش در شهر بُن در آلمان) از روش های شناخته شده جمهوری اسلامی در حذف مخالفینش است.
پس از شروع انقلاب “زن، زندگی، آزادی” و حمایت فعال بسیاری از چهره های شناخته شده هنری و ورزشی از مردم، رژیم پیوسته آنها را مورد تهدید قرار داده است. کشتن داریوش مهرجوئی و وحیده محمدی فر در همین راستا قابل فهم است. این، پیام روشن و واضحی از سوی رژیم به مخالفینش در حوزه هنر و ورزش و همه سلبریتی های حامی مردم است که منتظر باشند نفر بعدی یکی از آنها خواهد بود. این را می توان شروع فاز دوم قتل های زنجیره ای تلقی کرد.
تجربه گذشته نشان داده سکوت یا عقب نشینی در مقابل این رژیم فقط آن را جرّی تر و وحشی تر می کند. مردم باید از هنرمندان، ورزشکاران و همه چهره های شناخته شده ای که رژیم روی آنها حساسیت داشته و آنها را مورد تهدید قرار می دهد حمایت کرده و این چهره ها نیز نباید سکوت کنند. مبارزه بر علیه این رژیم آدمکش تا نابودی آن ادامه داشته و هر روزی که این رژیم دیرتر به زمین کشیده شود انسان های بیشتری قربانی خواهد گرفت.
خامنه ای چند روز قبل در ستایش تروریست های حماس که مردم بی دفاع را در اسرائیل به قتل رسانده و در مواردی آنها را سوزانده یا بیل سر از تن آنها جدا کرده بودند، گفته بود: “بازوانتان را میبوسم”. دیروز هم حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه همین رژیم در قطر بر چهره رهبران تروریست حماس که در امنیت در کشور قطر زندگی می کنند بوسه زد و جنایشان را تشویق کرد. رژیم حاکم بر ایران سعی دارد در حالی که توجه جهانی به حمله حماس به اسرائیل و وضعیت جنگی در منطقه متمرکز شده، با همان روش سربُریدن که وحشت آفرین است، به مخالفینش در داخل و خارج یادآوری کند که تا کجا وحشی و جنایتکار بوده و اینکه در کشتنِ بیشتر مخالفینش تردیدی ندارد. همه اینها یک چیز را بیشتر و بیشتر روشن می کند: جمهوری اسلامی حاکم بر ایران ریشه همه شرّ و نکبت و فلاکت و مرگ و ترور و جنگ و بدبختی مردم در ایران، منطقه و در جهان می باشد. و اینکه این رژیم فقط یک زبان می فهمد: زبان زور و زبان حداکثر فشار!
