بهرام رحمانی :
قطعنامه آتش‌بس سوریه روز شنبه 24 ژانویه 2018، تصویب شد. در پیش‌نویس اولیه قطعنامه پیش‌بینی شده بود که 72 ساعت پس از تصویب، آتش‌بس برقرار شود و 48 ساعت پس از آن هم اجازه کمک‌رسانی و خروج از منطقه برای دریافت خدمات پزشکی داده شود. البته تاکنون چندین بار آتش‌بس در سوریه اعلام شده اما طرفین این جنگ توجهی به این قطع‌نامه‌های سازمان ملل نکرده‌اند و خود سازمان ملل نیز چندان پیگیر قطع‌نامه‌ها و مصوبات خود نیست.
قطعنامه آتش‌بس 30 روزه در غوطه شرقی پس از بارها تعویق رای‌گیری به دلیل مخالفت‌های روسیه، بالاخره به تصویب شورای امنیت سازمان ملل رسید. شمار قربانیان بمباران و گلوله‌باران این منطقه تحت کنترل مخالفان در حومه دمشق به بیش از 500 تن رسیده بود.
شورای امنیت سازمان ملل، شامگاه شنبه 24 فوریه، با رای مثبت تمامی 15 عضو خود، با پیش‌نویس آتش‌بس 30 روزه در سوریه، موافقت کرد.
بشار جعفری، فرستاده دائم سوریه در سازمان ملل هم در این نشست حضور داشت.
این آتش‌بس یک‌ماهه امکان دسترسی امدادگران به غوطه شرقی، ارسال کمک‌های غذایی و دارویی و تخلیه بیماران و مجروحان را فراهم می‌آورد.
کویت همراه با سوئد قطعنامه آتش‌بس 30 روزه را تهیه کرده بودند. قرار بود جمعه بر سر این قطعنامه رای‌گیری شود اما خواسته‌های روسیه، عضو دارای حق وتو شورای امنیت برای اصلاحاتی در متن آن باعث شد تا رای‌گیری به ظهر شنبه موکول شود. اما جلسه‌ای که برای 11 صبح تنظیم شده بود، به دلیل مخالفت روسیه با برخی عبارت‌ها در قطعنامه بار دیگر به تعویق افتاد.
اختلاف‌نظر‌ها و بحث‌ها بر بند مربوط به آتش‌بس متمرکز بود. قرار بود تا آتش‌بس همه‌جانبه 72 ساعت پس از اتخاذ و اجرای قطعنامه اجرایی شود. در آخرین نسخه قطعنامه و برای راضی‌کردن روسیه پیشنهاد شده تا آتش‌بس «بدون تاخیر» به اجرا درآید.
