رضا مقصدی :
درون سینه ی ما عشق را تماشا کن
دوباره با غم ِ آیینه ات مُدارا کن
***
سلام ِساحل ِ مارا به موج ها بَرسان !
مرا ترانه سُرای صدای دریا کن
***
اگر که زمزمه ي این زمانه، زیبا نیست
زمانه را به طپش های تازه ، زیبا کن
***
که گفته است که گم گشته است عاطفه ام
مرا میان غزل های ناب، پیدا کن
***
ببین طنین ِ صدای صمیمی ِ مارا
دری برای صداهای تازه تر واکن
***
اگر به شاخه ي ما برف های بهمن ریخت
شکو فه های فرو بسته را شکوفا کن
***
من از سلاله ي دلبستگان ِ بارانم
به جان ِ تشنه من ،جشن ِآب ،بر پاکن
***
شمال، ازنَفَس ِ واژه گان من ،سبز است
تو رمز وُ راز مرا پیش برگ، اِفشا کن
***
شبانه منتظر ِ آفتاب ِ صبحدمم
برای من سفر ِ نور را مُهیا کن
***
سر ِ سپیده ی فردای ما سلامت باد
سپیده را به غزل ،میهمان ِ فردا کن
***
تمام عاطفه ام عطر ِ عاشقانه گرفت
دل ِ سپید ِمرا میزبان ِ رویا کن
***
مگو به داس، سخن گفته اند با گُل ِ یاس
قیام ِ قامت ِ این باغ را تماشاکن
