محکومیت تروریسم آری، اما تبرئه حکومت تروریستی اسلامی ایران از جرایم تروریستی بی‌شمار نه!

   بهرام رحمانی :

حمله‌های روز چهارشنبه 17 خرداد 1396 – 7 ژوئن 2017 تهران، به امنیت در پایتخت نمایندگان خدا بود. دو حمله مسلحانه، تقریبا هم‌زمان، ساختمان مجلس شورای اسلامی ایران و قبر آیت‌الله خمینی بنیان‌گذار حکومت اسلامی را هدف قرار دادند.

گروه موسوم به دولت اسلامی‌(داعش)، مسئولیت این حمله را پذیرفته است. طی این حملات 16  و یا 17 نفر کشته و 52 نفر مجروح شدند و مهاجمان نیز به قتل رسیدند.

سایت خبری «اعماق» وابسته به گروه دولت اسلامی‌(داعش) ویدیویی را از حمله اعضای آن به مجلس ایران منتشر کرده است که نشان می‌دهد آن‌ها به زبان عربی اظهاراتی را بر زبان می‌رانند.

حمله به مجلس شورای اسلامی ایران، از ساختمان مشهور به مراجعات به اصطلاح «مردمی» آغاز شد. به‌همین دلیل به جز ماموران حفاظت از مجلس و کارمندان ساختمان، شماری از شهروندان عادی که به‌دلایل مختلف به مجلس رفته بودند، کشته شدند.

به‌نظرم قبل از هر تفسیر و تحلیلی در این مورد، کشتن هر انسانی و هر موجود زنده‌ای بسیار دردناک و حزن‌انگیز است. از این‌رو، از دیدگاه انسانی، هیچ حکومت، سازمان و فردی حق ندارد انسانی را به‌دلیل مخالفت با او، زندانی، شکنجه، اعدام و ترور کند. اما متسفاه در قرن بیست و یکم و در اوج جهان سرمایه‌داری و مدرنیسم، همه گرایشات عقب‌مانده سرمایه‌داری هم‌چون فاشیسم، میلیتاریسم، مذهب، ملیت و لیبرالیسم، همگی دست به دست هم داده‌اند و اکثریت شهروندان کره زمین را در معرض فقر و فلاکت، خشونت و اعدام و ترور دولتی و غیردولتی قرار داده‌اند.

ادامه مطلب