بهرام رحمانی
bahram.rehmani@gmail.com
(بخش اول)
به همراه بخش دوم
حکومت اسلامی ایران، از همان روزهای نخست به قدرت رسیدنش در چهل سال پیش بی‌رحمانه و وحشیانه سرکوب، سانسور شلاق، شکنجه، اعدام، ترور، غارت و استثمار هر چه شدیدتر نیروی کار را در اهداف برنامه‌های حکومت خود قرار داد. این حکومت تمامی دستاوردهای انقلاب 1357 مردم ایران را نابود کرد و یک حکومت جهل و جنایت و ترور ویران‌گری را پی‌ریزی کرد که تا به امروز از هیچ جنایتی علیه بشریت فروگذار نبوده است.
این حکومت مخالفین کوچک و بزرگ، پیر و جوان خود را فردی و یا جمعی اعدام کرده و یا در داخل و خارج کشور ترور کرده است. این حکومت علاوه بر سازمان‌دهی گروه‌های تروریستی به‌ویژه شیعه‌مذهب وابسته به‌خود در کشورهای مختلف منطقه و راه‌انداختن جنگ‌های موسوم به «جنگ‌های نیابتی» در خاورمیانه، در قاچاق اسلحه و مواد مخدر و دزدی نیز شراکت دارد. شاید حکومت اسلامی تنها حکومت جهان باشد که به‌طور مطلق با هرگونه آزادی فردی و جمعی و شادی خشک و خالی مردم، سر خصومت و دشمنی سیستماتیک دارد!
حکومت اسلامی ایران، حتی قاسملو را نخست با میانجی‌گری جلال طالبانی به میز مذاکره در اتریش کشاند و سپس وی و همراهانش ار ترور کرد.
دکتر عبدالرحمان قاسملو، 30 سال، یعنی روز 13 جولای سال 1989 میلادی به‌همراه دون از همراهانش در چنین روزی در جریان مذاکره با نمایندگان حکومت ایران توسط تروریست‌های به ظاهر دیپلمات، به‌همراه دو تن دیگر از همراهانش ترور شد و جان باخت.
اکنون 30 سال از ترور عبدالرحمان قاسملو می‌گذرد، اما عاملان آن، نه تنها هنوز محاکمه نشده‌اند، بلکه بارها آزادانه به اروپا و کردستان عراق سفر کرده اند.
