حسن جداری :
تاریخ سیاسی یک قرن گذشته در ایران، از کودتای سوم اسفند سال1299، آغاز می گردد. د ر این نوشته کوتاه، بر تاریخ مبارزات خونین خلق های ایران در یک قرن گذشته و سرکوب و بیداد گری های دشمنان آزادی که خیزش ها و عصیا ن های توده های زحمتکش به دنبال داشته، نگاهی می افکنیم . تداوم حرکت های آزادی خواهانه در ایران در طول صد سال گذشته به روشنی نشان می دهد که کارگران و زحمتکشان این سرزمین، هرگز دست از مبارزه در راه رهائی خود بر نداشته و ازستمگران کینه توز خارجی و داخلی، هراسی به دل، راه نداده اند. +++++
دولت استعماری انگلیس که از تحمبل قرار داد اسارت بار سال 1919 میلادی به مردم ایران سودی نبرده بود، برای پیشبرد مقاصد آزمندانه خود ازدر دیگر وارد شده، با توسل به کودتائی امپریالیستی در صدد تحکیم هرچه بیشتر مواضع اقتصادی و سیاسی خود در کشور پهناوری در همسایگی هندوستان برآمد. در آن زمان،هندوستان مهم ترین مستعمره انگلستان، محسوب می گردید. کودتای سوم اسفند سال 1299 شمسی به سرکردگی سید ضیاء طباطبائی و رضا خان میر پنج، تمهیدی امپریالیستی جهت انقیاد کامل ایران توسط دولت استعماری بریتانیا بود. با مبادرت به کودتا، امپریالیسم انگلیس این هدف سلطه گرانه را پیش می برد که شکستی را که در ماجرای تحمیل قرارداد سال 1919 متحمل شده بود، جبران کرده و رژیمی دست نشانده درایران بر سرکاربیاورد. سید ضیا الدین طباطبائی که درهمراهی با رضا خان سرکرده قشون قزاق در راس کودتای سوم اسفند قرارداشت ، مدیر روزنامه ” رعد ” و از نوکران جیره بگیر انگلستان بود که ماه به ماه از این دولت استعمارگر، مواجب دریافت می داشت. با نگاهی اجمالی به تاریخ ایران در اواخر دوران قاجاریه، اقدام انگلستان درطرح و اجرای کودتای سوم اسفند، بیشتر روشن می گردد. مظفرالدین شاه، پنجمین شاه از دودمان قاجار، در سال 1285 شمسی ( 1906 میلادی) در بستر بیماری، چند ماه قبل از وفاتش مجبور به امضای فرمان مشروطیت گردید. فرزند وی محمد علی میرزا که فساد اخلاق و زشت کاری هایش در تبریز در زمان ولیعهدی زبانزد خاص
