نوعی استراتژی! شکلی از زندگی

اسماعیل وفا یغمائی :

خشم ، تاسف،تعجب از یک ملاقات

ملاقات سناتور مک کین [کاندیدای سابق ریاست جمهوری و رقیب انتخاباتی اوباما،خلبان سابق در جنگهای آمریکا با ویتنام، اسیر سابق ویتکنگها دربیست و سومین ماموریت بمبارانش بر فراز ویتنام شمالی ،و رئیس کمیته نیروهای مسلح آمریکا در سنا،] با خانم مریم رجوی و جمعی ازاعضا و وابستگان سازمان و جمعیت
او ، تاسف،تعجب و امثال این نوع کنش و واکنشها را در شماری ازتبعیدیان و اعضای سابق وسیاسیون برانگیخت. نماینده آخوندها هم موضع گرفت و این خبر در شمار پر خواننده ترین اخبار بی بی سی فارسی بود.
خشم و جار و جنجال آخوندها ی خونریز از ملاقات نماینده دشمن سنتی دیرینه با مقامی آمریکائی، متنفذ و طرفدار حمله و تهاجم روشن است و تاسف و خشم کسانی که از تقدیم لیست شهدای راه آزادی به سناتورمک کین عواطفشان جریحه دار شده نیز نیاز به توضیح ندارد، امااگرباعث دلخوری نشود که امیدوارم نشود من به هیچوجه دچار خشم و تعجب و تاسف از این کار نشدم، زیرا در کارکردهای این جمعیت،جمعیت اعضا و هواداران و دوستان آقای رجوی نشدم [انتظاری جز این نمیرود،مگر دفعه اول است و تازگی دارد!؟مگر استراتژی تغییر کرده است؟.]بلکه دچار تعجب از تاسف و خشم و تعجب کسانی شدم که از این ملاقات حیرت کرده اند.به همین دلیل با اینکه دستم به قلم نمیرفت گفتم چیزی بنویسم.

ادامه مطلب