اکبر کریمیان :
پیش از هر کلامی میباید این توضیح را بدهم که پرداختن به موضوع های آکادمی یا تئوری در شرایطی که حقوق انسانی مردم ایران، توسط نظام ضدانسانی و ضدملی جمهوری اسلامی زیر پا گذاشته میشود، شاید چندان مناسب این زمان نباشد. ولی درک اینکه بدنبال چه هستیم و چه چیزی را میخواهیم جایگزین چه چیز دیگر بکنیم، ضرورت اینگونه بحثها و مطالعات تئوریک ساختاری را آشکارتر میکند. همچنین طرح و مطالعه اینگونه مباحث جنبه دیگری در پیشبرد و رسیدن به همسویی «آگاهانه» درجهت مبارزه با استبداد لجام گسیختهی جمهوری اسلامی نیز دارد که نباید ضرورت آنرا فراموش کنیم.
اما چرا مبحث “مالکیت” را برای نوشتن انتخاب کردم، بر میگردد به گفتگوهایی که با چند تن از دوستان سوسیال دموکرات داشتم. در این گفتگوها متوجه شدم که تنها بر سر بعضی از بنیادهای اولیه سوسیال دموکراسی همسو بودن بمعنی درک مشترک از سوسیال دموکراسی نیست.
از سوی دیگر، در معرفی و پیشبرد اندیشه “سوسیال دموکراسی”، میباید بصورت فعالانه در تبیین برنامهها و پروژه های جذب نیرو و ارتباط ارگانیک سوسیال دموکراتها با مردم در ایران کوشید.
میباید درک عمیقتری از مفاهیم اقتصادی و اجتماعی این تفکر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی داشته و محورهای بنیادی این تفکر را مشخص کرد تا بر سر کلیات نظری آن، به توافق رسید. با این توافق نظری، حداقل روشن میشود که «چه نگرشی در تفکر “سوسیال دموکراسی” جای نمیگیرد». ناگفته نماند در تبیین این مهم؛ سابقه، روش پرداختن به “موضوع”، تبیین استنتاج یا مطرح کردن استدلال های منطقی افراد، در یک فرآیند فکری بسیار مهم و ضروری است.
