عبدالستار دوشوکی :
پیشگفتار
در این نوشتار هشداردهنده با شواهد و مدرک (سند اضطرار) اثبات؛ و درخواست خواهم نمود که چرا آزادیخواهان و بخصوص طیف جمهوریخواهان ایرانی (از همه نحله های سیاسی) باید خطر ظهور فاشیسم راست افراطی وابسته را جدی گرفته و از “نظاره گری بی عمل” بیرون آمده و بیش از آنکه دیر شود اقدام کنند.
مقدمه (اسم مار یا شکل مار؟)
دیشب (شنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۴) با تنی چند از دوستان به یکی از رستوران های معروف ایرانی واقع در منطقه غرب لندن (وست ایلینگ) رفتیم و از همان ابتدا بحث در مورد دو گردهمایی سلطنت طلبان در مونیخ و مجاهدین در رُم آغاز شد. بحث داغ ما با آمدن گارسون (پیشخدمت) برای سفارش غذا قطع شد و بحث گیج و سر در گم کننده دیگری حول اسم واقعی “کباب کوبیده و برگ” شروع شد که ظاهرا همه ما می خواستیم آن را سفارش دهیم. اما یکی می گفت “من کباب برگ می خواهم, دیگری می گفت کباب سلطانی می خواهد و سومی اصرار داشت که اسم آن “مخصوص” است و سفارش کباب مخصوص داد. اما دیگری می گفت اسم واقعی آن کباب بختیاری است و آن یکی از کباب شاه پسند و کباب اعیانی و وزیری و غیره سخن می گفت که من پاک گیج شدم, چون رستورانهای مختلف لندن از اسامی متفاوت استفاده می کنند. گارسون جوان و نووارد هم گفت منظور همه شما کباب چنجه است. داستانی بود از اختلافات بر سر یک پُرس کوبیده و یک برگ که اکثر ایرانیان باید با آن آشنا باشند ـ درست مثل قورمه سبزی که سوءتفاهمی در مورد آن وجود ندارد. انگار که جمع ما بالای ۶۰ ساله ها بعد از نیم قرن گدایی شب جمعه را گم کرده بودیم و باید یک جوان نوکار تازه به لندن رسیده ۲۶ ساله به ما می گفت منظور همه شما “کباب چنجه” است اما خودتان نمی دانید, و ما برای شما آن را می پزیم. آخر سر غذاهای مختلف آوردند. اما خوشبختانه غذای من همان کوبیده و برگ بود. زیرا “مارگزیده بودم” و زمان سفارش دادن مثل یک بیسواد و “دهاتی وار” به دور از جدال اسم ها, با ترسیم تصویر یک کوبیده در کنار برگ با قلم و کاغذ یا بعبارتی کشیدن شکل مار, به گارسون حالی کردم که چه دقیقا می خواهم. شوربختانه این دقیقا داستان زندگی ما ایرانیان در طی ۱۱۹ سال گذشته است یعنی از انقلاب مشروطیت تا به امروز (صدور فرمان مشروطیت فردا دوشنبه ۱۴ مرداد است), که بقول مولانا سوراخ دعا را گم کرده ایم. انگار که حکایت تمثیلی معروف مولانا یعنی داستان فیل در تاریکی و برداشت ها و اختلاف نظرهای متفاوت بازتکرار می شد, و اکنون ۲۶ جوان “۲۶” ساله با فرمان همایونی برای ما این کباب چنجه نوع سلطانی یا درباری (سند ۱۶۸ صفحه ای اضطرار) را پخته اند, و با تهدید و توهین, بقول ضرب المثل معروف, تحکم می کنند که “آش کشک ء خالته بخوری پاته نخوری پاته”؛ یا وگرنه در صورت امتناع, لقب سایبری رژیم و ایران ستیز میگیری.
خطر ظهور فاشیسم راست افراطی وابسته
رضا پهلوی در صفحه ایکس خود لینک سند اضطرار (سند قانونی دوران گذار) را با افتخار منتشر کرده و عملا و علنا خطاب به “منتقدین” این سند نوشته است که عمل (بخوان انتقاد) آنها به هیچ وجه پذیرفته نیست؛ و حتی خطاب به منتقدین دوآتشه و کاسه داغتر از آش سلطنت طلب به صراحت می گوید: “طبعا من چنین حامیانی را نمی پذیرم“. مخالفین سلطنت که جای خود دارند.
سند اضطرار (بازگشت به سلطنت مطلقه فردی)
و اما این سند که بر اساس آن چهار نهاد دوران گذار (رهبریت مطلق, قوه مقننه, قوه مجریه, و قوه قضاییه) از قبل با تایید رضا پهلوی منصوب شده اند؛ اما اسامی هیچکدام از آنها تا بعد از سرنگونی رژیم و به دست گرفتن زمام امور توسط سلطنت طلبان اعلام نخواهد شد (بند ۲ صفحه ۷). این سند مدیریت دوران گذار تحت نظارت و تایید کامل رضا پهلوی توسط ۲۶ جوان ناشناخته و گمنام نوشته شده است که صفحه اول آن مزین به تصاویر ۲۵ تن از نویسندگان جوان است. رضا پهلوی از هم اکنون که بقول معروف ” نه به باره نه به داره ” با زبان تهدید منتقدین را “پروژه ی سایبری رژیم” می داند و حتی حامیان دو آتشه خود را “عاق” می کند, خدا می داند اگر به “قدرت مطلق سلطنت ـ طبق این سند” برسد چه خواهد شد.
انتصاب, تایید, تصویب, تغییر, و هرگونه نصب و عزل روسای هر سه نهاد (و بقیه دستگاهها) فقط با تایید رضا پهلوی (رهبر خیزش ملی) امکان پذیر است و لاغیر! (بند ۴ صفحه ۷). بر طبق بندهای ۵ و ۶ سند (صفحه ۷) همه اعضای قوه مقننه (نهاد خیزش ملی) “از سوی رهبر خیزش ملی (رضا پهلوی) منصوب می گردند“. و هیچ کس هم اسامی آنها را تا قبل از سرنگونی نخواهد دانست. و این نیز مثل بسیاری از امتیازات و اختیارات ویژه سلطنتی (Royal Prerogative) در ید مطلق اقتدارگرایانه اعلیحضرت خواهد بود؛ و هر کس اعتراض کند “سایبری رژیم” و ایران ستیز و دشمن ملت ایران است. این قوه مقننه انتصابی نیز اختیارات مطلق دارد. حتما این سند خطرناک (و ایران برباد ده) را جدی گرفته و بخوانید. زیرا در صورت اجرایی شدن, مقدمه جنگ داخلی خواهد شد.
کلام آخر
با توجه به حمایت بی دریغ رسانه های مختلف هزینه شده توسط بیگانگان از رضا پهلوی که پیش از این چرخش ۱۸۰ درجه ای برای مدت ۲۵ سال ادعا می کرد که “جمهوریت را بر پادشاهی ترجیح می دهد” (لینک ۱), همه آزادیخواهان از همه نحله های سیاسی اکنون بعد از انتشار این سند دوران گذار باید صدای هشدار دهنده آژیر خطر استبداد فردی مطلقه را شنیده باشند و جهت تشکیل یک جبهه آزادیخواهان همگانی (غیرحذفی) یا شورای ملی همه ایرانیان اقدام کنند تا فردا گله نکنند زمانی که بی تفاوت یا خواب بودند چه کسی و چگونه انگور آنها را خورد. از خودم می پرسم واقعا جمهوریخواهان را چه شده است که بیش از ۲۱ سال پیش توانستند همایش قریب به ۸۰۰ نفری جمهوریخواهان در برلین برگزار کنند و امروز به دلایل مختلف قادر به تکرار آن نیستند و صحنه را به دو جناح سلطنت طلب و مجاهدین (در مونیخ و رُم) واگذاشته اند تا در انظار عمومی ویراژ بدهند و جناح و رهبر خود را نماینده مطلق و خودخوانده خلق بخوانند؛ و دیگران را دشمن خلق.
یکشنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۴
لینک ۱ ـ https://www.bbc.com/persian/iran-56422456
