دکتر نصر احمدی دبیر کل جبهه رهایی و باز سازی ایران 

با آنکه کمترین زمان را بیننده و شنونده رادیو تلویزیون های برون مرزی هستم ، بیننده تلویزیونی بودم که مانند دیگر رسانه ها ، آبشخور آن از حکومت اسلامی ، بویژه اپوزان درون حکومتی است که اصلاح طلبان نامیده می شوند و در دسته وگروه سبز جای دارند . نیمروز 25 سپتامبر بیننده مصاحبه گری آقای فرامرز فروزنده با مصاحبه شونده ای بنام حسین لاجوردی بودم ، که سر پرست انجمنی بنام پژوهشگران را دارد. آقای لاجوردی ، با همه سن وسال بالای خود ، که سفرهای پیوسته ماهانه و گاه هفتگی دارد « پاریس ، رم ، لندن ، برلین ، استکهلم ، تورنتو ، واشنگتن ، نیویورک و لس آنجلس ، اگر هم نه ، اورشلیم و تهران» او غافل از پرسشی است که با او به میان خواهد امد ، که هزینه سفر با برگزاری سمینار و کنفرانس نمایشی سه چهار روزه ، اقامت هتل ، هزینه آمد وشد و خورد وخوراک ، از سوی کدام کس وگروه و دسته و کشور پرداخت می شود و آقای لاجوردی چه هدفی را پیگیری می کند ؟ بی گمان سر گرمی مردم ! باید پرسید آقای لاجوردی چه می خواهد ؟ از کجا آمده است ؟ اینهمه هزینه از کجا پرداخت می شود ؟ و چه پیشه و شغلی دارد ؟ باید پرسید آقای لاجوردی از دانش آکادمیک چه خبر؟جزگفتن یکنواختی بچه های کارتن خواب ، کودکان کار ، کلیه فروشی ، زنان روسپی و بالا و پایین بردن آمار که iهمگان هم از آن آگاهند . جمهوری اسلامی که هنوز بر داده های انقلاب ، حکومتی انقلابی است ، چیزی را پنهان نمی کند که آقای لاجوردی کشف آب گرم کرده باشند و این کار روزنامه ای اورا پیش از او ، روزنامه نگاران و خبر سازان به آگاهی مردم رسانده اند . برای لیسانسیه ای چون آقای لاجوردی از موسسه آمار و انفرماتیک ، بخوبی از انجام ماموریت سر گرمی مردم  ، توانایی نشان دادند ، آنچنانکه به کار بستن تیتر دکتری برای خود ، گو که به مدرسه رفته و پله های دانش را یکی پس از دیگری پیموده است ! برنامه یکشنبه 25 سپتامبر آقای فروزنده ، تنی چند ، پرسشگر را به پرسش وا داشت . از آن جمله : بانویی بگونه در خواست ، گفتند : «بهتر نیست بجای گفته های سر گرم کننده روشنفکری 37 ساله به دنبال راه حل باشیم ؟ که تنها راه حل ومشکل گشای مملکت ،« قانون اساسی حکومت پارلمانی – رایستانی است ، که از سوی آقای دکتر نصر احمدی انجام شده و در سایتها ی اینترنتی آمده است » .ادامه گفتار آن بانو، از سوی برنامه گزار «آقای فروزنده» قطع شد و با صدای ملتهب گفتند : « قانون اساسی از سوی دکتر احمدی ، یک تنه نوشته شده است ، که کار یک تنه کار پیغمبران است » در این میان آقای لاجوردی از گفته آقای فروزنده ، بهانه یافتند ، پرخاشگرانه و لرزان گفتند «اخانم ،این  روزها هر بچه ای میتواند از روی اینترنت دو سه روزه قانون اساسی بنویسد » ایشان باید بدانند  ،عالمان علوم اجتماعی هر کشور ی ده ها سال نیازمند زمان ، برای نوشتن قانون اساسی کشورخودشان هستند و آنگاه مجلس موسسان «خبرگان» تا دوسال باید آنرا تصویب کند .بی گمان آقای لاجوردی را، با دانش تاریخ ، ادبیات ، حقوق ، جامعه شناسی ، علوم سیاسی و مذهب بکلی سر وکاری نبوده است ، بهمین روی نمی دانند قانون اساسی فرانسه 17 سال اسرائیل 13 سال ، پرتقال 9سال و …زمان برد و پس از سالها هنوز پر از کاستی و دشواری هستند و هر 20 یا 30 سال ، در آنها دگرگونی بوجود می آورند . آقای لاجوردی کار آن جاسوس را می کند که در اجرای ماموریت ، تن به هر کاری باید بدهد و گاه تن فروشی . آقای لاجوردی ، باید مردم مشغولی کند ، تخریب شخصیت  شخصیت ها کند ، مردمی هم بنماید ، مظلوم نمایی هم بکند و شوریده ای در راه میهن جلوه نماید. با اینهمه او ، میهن را در جویای نام و پول و سفر خواسته است زیرا او، بر حذر از حضر است . آقای لاجوردی ، با خواهنده ترین و باشند ه ترین و جدی ترین کار 37 ساله آرزوی  ملت ایران ، دشمنی می کند . او در این مصاحبه ، خیال کودکانه ای را، به تصویر می کشد و قانون اساسی را ، در اینتر نت نشانی می دهد که بی گمان ، وی تحمیل درد آور قانون اساسی مشروطه زیانبار و قانون اساسی ستمگرانه جمهوری اسلامی را ، ارج و اعتبارمی بخشد ، زیرا ایشان با هیچ دانش اجتماعی پیوندی ندارند و نمی دانند ، قانون اساسی  ، سر نوشت یک مملکت است ،که قانون اساسی برتر ، قانون اساسی حکومت پارلمانی ، خرسندی و در شوند کیفی ، خوشبختی مردم یک کشور خواهد بود . آقای لاجوردی چونان حراج گذاری است که در بازار مکاره ، باید جنس بنجل خود را به فروش برساند ، تا پاسخگوی سرمایه گزار باشد ، که سر گرم کردن ملت و کشتن زمان ، به فروش جنس و پاسخگوبه سرمایه دار ، می نماید .آقای لاجوردی با سن وسال بالا و تجربه سفرهای شیرین ، خود را در بیهودگی از هدف دانش و میهن ، اگر ماموریت را ، جاسوسی بنامیم ، همه را در تباهی میهنی، سپری کرده است .

برشما هم میهنان ، باد آفرین در شناخت لاجوردی ها .

هم میهنان : تا آن هنگام که نا بکاران را ، از میدان بدر نکنیم ویا به زبانی دیگر ، سر داری ملی را در میدان مبارزه مدد کار و یاور نباشیم ، کار به همین روش 37 ساله خواهد بود . هر کاری دلیری می خواهد ، انسان آزاده و دلیر ، کارش شرافتمندانه است و مردانه ، با تبسم شیرین و اشک تلخ ، برپا فتاده چو شمع ، تا دم مرگ ، استاده است .

5/10/2016