پای منبر تاریخ

بیست و یکم ماه رمضان مصادف است با سالگرد جانباختن و شهادت علی ابن ابیطالب امام نخست شیعیان،پهلوان میادین جنگ، مجاهد مطلق، داماد پیامبر، مولای درویشان و خلیفه چهارم بیش از یکمیلیارد و اندی مسلمان سنی. علی در همه جا مورد احترام است.سیمای او در میان شیعیان سیمائی است بسیار انسانی و مهربان. این خاطره را میتوانیم حفظ کنیم اما در کنار این صفحاتی ازکارنامه نظامی- سیاسی او را بعنوان سردار نخست پیامبردر پهنه تاریخ و اسناد تاریخی نیز بنگریم میتوانیم او را دوست بداریم ولی اندکی از منابر آخوندها فاصله بگیریم و پای منبر تاریخ بنشینیم و او را ببینیم و بنگریم. علی اگر امروز زنده بود مطمئنا کارهای خود را نفی نمی کرد زیرا در راستای دستورات پیامبر و برای اعتلای اسلام آنها را انجام داده بود . پای منبر تاریخ بنشینیم و شباهت فکری او را با شخصیتهای تاریخ دریابیم. آنچه میخوانید تنها برگهائی از کارنامه مولای متقیان و سمبل مهربانی وانسانیت است.
***
علی پس از پیروزی بر قبیله” بنی قریظه” تعداد 900 نفر از مردان قبیله را در
مقابل گو دالهایی که از پیش کنده بودند سر بریدند. (تاریخ طبری. جلد 3 . صفحه 1088)
پیامبر بگفت تا در زمین گودالها بکندند و ” علی” و” زبیر” در حضور پیامبر گردن انها را زدند. (تاریخ طبری .جلد 3. صفحه 1093)
کشتار خاندان “ازد
علی و یارانش در یک روز تعداد 2500 نفر از خاندان “ازد” را سر بریدند.بنحوی که کسی زنده نماند تا دیگری را دلداری دهد.
(مروج الذهب . جلد اول . صفحه 729
کشتار خوارج :
در نهم صفر سال 38 هجری در محلی واقع در دشت نهروان جنگ خونینی بین لشگریان علی و خوارج روی داد که در این جنگ در حدود 1800 نفر از خوارج بقتل رسیدند.
نبرد “لیله الحریر”:
علی در نبردی بنام “لیله الحریر” در حدود 500 تا 900 نفر را از دم تیغ گذراند. (منتهی الا مال . جلد 1. صفحه 153)
کشتار” عبدالله خرمی و یارانش” :
عبدالله خرمی و 70 تن از یارانش از بیم جان به قلعه ای پناه برد.به دستور علی قلعه به آتش کشیده شد که در جریان آن تمامی این افراد در آتش سوختند بطوری که بوی گوشت بریان شده آنها آنچنان در هوا پخش شده بود که مردم را آزار می داد. (علی مرز نامتناهی . صفحه 199
کشتار کسانی که بعد از فوت محمد از دین اسلام برگشتند:
آنانکه دست رنگ کرده بودند و شادی و شعف در اثر در گذشت محمد نشان داده بودند ” علی” و” خالد بن ولید” همه را بکشتند و اجسادشان را در آتش سوزاندند. (تاریخ طبری .جلد 4 . صفحات 1380.1464) (تاریخ طبری .جلد 6.صفحات 2420.2265)
نقش علی در ترور مخالفان :
ترور شاعری بنام” حویرث بن نقیذ”
:وی شتر دختران محمد “فاطمه” و “ام کلثوم” را رم داده بود به فرمان حضرت محمد و توسط علی در جریان یک
تو طئه به قتل رسید. (سیره ابن هشام .جلد 2. صفحه 273)
سر بریدن” مغیره” :
پیر مردی بنام “مغیره” که پس از فتح مکه از ترس محمد گریخته بود بوسیله علی دستگیر و سر بریده شد. (زنان پیغمبر . صفحه 316)
3- علی شاهرگ مردانی را برید و بمانند مرغان نیم بسمل آنان را در بیابان رها کرد تا با شکنجه بمیرند. (امام علی . عبدالفتاح . جلد 5. صفحه 27)
4- سر بریدن “نضر” و “عتبه” :
پس از شکست” ائیل” محمد به علی دستور داد که “نضر” پسر” حارث” را سر ببرد.همینطور در منطقه ای دیگر بنام “الظیه” از میان اسرا “عتبه” پسر” ابی معیظ ” بدستور محمد و بدست علی سر بریده شد. (منتهی الامال . جلد 1.صفحه 57)
5- سر بریدن “عتبه” :
مردی بنام “عتبه” که بخاطر عدم پخش مساوی غنایم بین لشکریان اسلام به صورت محمد تف کرده بود بوسیله علی سر بریده شد. (تاریخ طبری . جلد 5 .صفحه 1103)
سرکوب مردم استخر
در زمان امام علی، مردم استخر چندین بار قیام کردند. امام علی در یکی از آن موارد «عبدالله بن عباس» را در راس لشکری به آ«جا گسیل داشت و شورش تودهها را در سیل خون فرونشاند (فارسنامه ابن بلخی،ص 136). در مورد دیگر که مردم استخر شورش کردند، امام علی «زیادبن ابیه» که از خونخواری و آدمکشی به انوشیروان دوم لقب گرفته بود به آنجا گسیل داشت تا به سرکوبی این قیام بپردازند. در مورد جنایات و کشتار مردم استخر توسط زیادبن ابیه کتابها و روایات زیادی نوشته و نقل شده است(روجوع کنید به کتاب مروج الذهب،جلد دوم ص 29).

سرکوب مردم فارس
در سال 39 هجری مردم فارس و کرمان نیز سر به شورش گذاشتند و حکام ستمگر امام علی را از شهر خود بیرون کردند. امام علی مجددا زیادابن ابیه را به آنجا گسیل داشت و لشکریان وی از هیچ جنایتی فروگذاری نکردند. (تاریخ طبری، جلد 6، ص 2657 و یا فارسنامه، ص 136)
سرکوب مردم خراسان
مردم خراسان نیز در زمان امام علی برای چندین بار قیام کردند و چون چیزی نداشتند به عنوان باج و خراج بپردازند، از دین اسلام برگشته و به مقاومت سخت و جانانه ای دست زدند. امام علی «جعدبن هبیره» را بسوی خراسان فرستاد. او مردم نیشابو را محاصره کرد تا مجبور به صلح شدند. (تاریخ طبری، جلد 6، ص 2586 و فتوح البلدان ص 292)
سرکوب مردم شهر ری
– در زمان امام علی مردم شهر ری نیز سر به طغیان برداشتند و از پرداخت خراج خودداری کردند. امام علی، «ابوموسی» را با لشکری زیاد به سرکوب شورش فرستاد و امور آنجا را بحال نخستین برگرداند. ابوموسی پیش از این طغیان نیز، یکبار دیگر بدستور امام علی به جنگ مردم شهر ری گسیل شده بود. (فتوح البلدان ص 150
خراسان و امام علی
به روزگار خلافت علی بن ابی طالب، چون پایان سال 38 و آغاز سال 39 بود، حارث بن سره عبدی، به فرمان علی لشکر به خراسان کشید و پیروز شد، غنیمت بسیار و برده ی بی شمار بدست آوردند. تنها در یک روز، هزار برده میان یارانش تقسیم کرد. لکن سرانجام خود و یارانش، جز گروهی اندک، در سرزمین قیقان (سر حد خراسان) کشته شد. (فتوح البلدان، بلاذری)
امام علی و سیستان
علی بن ابی طالب، عبدالرحمان بنی جز طائی را به سیسستان فرستاد. لکن حسکه حبطی وی را بکشت،پس علی فرمود: بیاید که چهار هزار تن از حبطیان را به قتل رسانیم. وی را گفتند: حبطیان پانصد تن هم نشوند. (فتوح البلدان، بلاذری)
امام علی و آذربایجان
علی ولایت آذربایجان را نخست به سعید بن ساریه خزاعی و سپس به اشعث بن قیس داد. یکی از شیوخ آذربایجان نقل می کند که ولیدبن عقبه همراه همراه با اشعث از ولید طلب یاری می کرد و ولد برای یاری وی سپاهی از کوفه به در آنجا گسیل داشت. اشعث، حان به حان (حان= خانه به خانه) فتح کرد و پیش رفت. و پس از فتح آذربایجان گروهی از تازیان اهل عطا را بیاورد و در آنجای ساکن ساخت و آنان را فرمان داد که مردم را به اسلام خوانند.فتوح البلدان، بلاذری ).

علی و فارس و کرمان
مردم فارس و کرمان نیز در ایران بر علیه اعراب مسلمان قیام کردند و عمال حضرت علی را از شهر بیرون کردند.حضرت علی برای خاموش کردن شورش مردم فارس و کرمان در ایران » زیاد بن ابیه» را به سوی فارس و کرمان فرستاد. ( جهت آشنایی با جنایات این سردار معروف » زیاد بن ابیه» به کتاب مروج الذهب. جلد2. صفحه 29 مراجعه فرمایید)

شهر استخر وامام علی
در زمان حضرت علی نیز مردم استخر درایران باردیگر به علیه اعراب مسلمان سر به شورش گذاشتند و این بار» عبدالله ابن عباس» به فرمان حضرت علی شورش توده های مردم استخر در ایران را به خون فرو نشاند. (فارسنامه.صفحه 136
حضرت على: زمين به خاطر هفت نفر آفريده شده و مردم به خاطر آنان روزى مى خورند
عيسى بن عبدالله العمرى از پدرش از على نقل مىكند كه فرمود: زمين به خاطر هفت نفر آفريده شده و مردم به خاطر آنان روزى مى خورند و به خاطر آنان باران بر آنان مى بارد و پيروز مى شوند: ابوذر و سلمان و مقداد و عمّار و حذيفه و عبدالله بن مسعود و فرمود: و من پيشواى آنان هستم و آنان همان كسانى هستند كه در نماز بر جنازه فاطمه شركت داشتند
الخصال، جلد دوم، صفحه سیصد و شصت.
علی فقیر نبود
علی برخلاف ادعاهای صرفا مکتبی و مذهبی، فردی ثروتمند بود بطوريکه تنها از راه نخلستانهای خودسالانه چهل هزار دينار درآمد داشت . ( تاريخ اسلام شناسی، علی ميرفطروس باستناد به تجارب السلف ص 13
اين پولها که در دوران حاکميت اسلام ناب محمدی رشد چندين برابر داشت، توانست در کنارمکتب ذوالفقار، نقش عمده ای در ترويج اسلام ايفا کند
. علی بر اين اعتقا د بود که ما [مسلمانان]عقيدهايمان را بر شمشيرهايمان حمل می کنيم
به نقل نهج البلاغه
زنان علی
پس از درگذشت محمد و فاطمه الزهرا ، علی شروع به گسترش حرم خود کرد بطوری که بنا به کتاب نوشته عمادزاده که از منابع معتبری ياری جسته بالغ بر
30 زن و تعداد زيادی کنيز را در « زنان محمد »حرمسرای خود جا داده بود
. بقول غزالى آن حضرت در شمار مردان کثيرالازدواج تاريخ است . زنان دائمی
علی آه نامشان در تاريخ مانده جز زنانى آه نامشان برده نشده و جز آن يزان که از برخى از آنها فرزندانى بجاى مانده عبارتند از
فاطمه زهراء، خوله بنت اياس حنفيه، ليلى بنت مسعود نهشليه، اسماء بنت عميس،فاطمه بنت حزام مكناة به امّ البنين، ام سعيد بنت عروة بن مسعود ثقفى، امامه بنت ابوالعاص بن ربيع
علی با ابوبکر دوست بود
علی پس از مرگ پيامبر اسلام، علی رقم کش و قوسهایماهه با خليفه اول مسلمانان با (ابوبکر)، بيعت کرد
عمر داماد علی بودو علی مشاور عمر بود.
در زمان خليفه دوم
عمر) ، با ازدواج دخترش با عمر موافقت کرد تا بتواند در معا دلات سياسی نقش بازی کنددر همين راستا بود که در هنگام لشکرکشی مسلمانان به ايران، بعنوان يکی از مشاوران نزديک عمرعمل کردپس از ترور عمر بدست فيروز ابولولو ايرانی و روی کار آمدن خليفه سوم (عثمان)، بارها بابر کرسیاهل اجماع » وی بمخالفت پرداخت و پس از کشته شدن عثمان اسلام تکيه زد
با قدرت گرفتن علی، اختلافات بين وی و معاويه بر سر قدرت و گسترش قلمرو بالا گرفت بطوری که جنگهای بس خونينی درگرفتاين اختلافات سرانجام وقتی که هيچ يک از دو گروه به اطاعت ديگری نيامد،با نگارش نامه ی که معاويه به علی معاويه در اين نامه خطاب به علی نوشت : » اگر مايلهستی عراق از آن تو باشد و شام از آن من، و شمشير از اين امت برداری و خون مسلمانان را نريزی اين پيشنهاد را قبول کن علی اين پيشنهاد را پذيرفت و پس از آن معاويه با سپاهيانش در شام و اطراف آن بهحکومت و گرفتن خراج مبادرت کرد و علی نيز در عراق حکومت نمود
به نقل از زيادبن عبدالله ، تاريخ طبری، جلد ششم، ترجمه ابولقاسم پاينده

در جريان جنگهای ما بين علی و معاويه و کشتارهای عقيدتی در سرزمينهای تحت کنترل آنان، کينه و انتقام در بسياری از خانواده های داغدار و گرايشات مخالف رشد کرد و بسياری از آنان شروع به فعاليت سازمانيافته مخفی نمودنديکی از اين گروهها که از هواداران خوارج محسوب می شدند به اين نتيجه رسيدندکه علل اصلی سقوط اسلام و کشتارها عقيدتی، وجود رهبران ضلال است که روزگار خوش را از مردم گرفته انددر اين راستا آنان تصميم گرفتند که حاکمين جبار را ترور کنند . سه نفر به نامهای بن ملجم، برک بن عبدالله و عمر بن بکر مامور شدند که هر يک به ترتيب امام علی، معاويه وعمروبن عاص ر ا ترور کنندروز مقرر شده برای اين کار هفتم رمضان تعين شدهريک با شمشيرهای زهرآگين بسوی رفتند تا ماموريتخود را در روز مشخص شده انجام دهندبرک بن عبدالله و عمر بن بکر به دلايلی نتوانستند سوژه های خودرا معدوم سازند ولی ابن ملجم که خود را به کوفه رسانده بود توانست با ياری يکی از دوستان همفکر خود بنامشبيب ضربت کاری را به پيشانی امام علی وارد سازدبعد از ضربت، ابن ملجم را نزد امام علی بردند وعلی از او پرسيد چرا چنين کردی؟ ابن ملجم گفتشمشيرم را چهل صبحگاه تيز کردم و از خدا خواستم که بدترين و پست ترين مخلوق خدا را با آن بکشم
علی گفت : خود نيز با آن کشته می شوی که بدترين مخلوق(
خدایی. (تاريخ طبری، ص 2681