موسی حاتمیان :
کسی بدرستی نمی داند، که خامنهای از روی دست پوتین مشق کشتار و قتل های حکومتی می نویسد، یا بالعکس، اما همه بدرستی می دانند، که وقتی خامنهای و نیروهای نیابتی حکومت فاشیسم اسلامی، قتل عام هفتم اکتبر، حملات موشکی در زمین و دریا به پایگاه های آمریکا و کشتی های متحدانش و… را انجام دادند، و خامنهای آشکارا بر دست های خون آلود تروریست ها بوسه زد، و همچنانکه خمینی و خامنهای مدعی شده بودند، آمریکا(و متحدانش) هیچ غلطی نکردند، بلکه حتی از روز هشتم اکتبر بصورت هماهنگ اعلام کردند، که هیچ نشانه ای از دست داشتن سپاه تروریستی در طوفان الاقصای خامنهای مشاهده نکرده اند …، و خامنهای با خیال راحت به سراغ کشتار زندانیان سیاسی برای ایجاد جو رعب و وحشت، در وحشت و پیشگیری از فوران آتشفشان قیامی رفت، که کسی دقیقاً نمی داند، کی و کجا، اما او و همه می دانند که در رخدادش تردیدی نیست!
“چرا پوتین پا پیش می گذارد؟”
اکنون پوتین که بی عملی رقت انگیز دولت بایدن و دولتهای اروپایی در مقابل طوفان الاقصای مشترک خودش و خامنهای و نیروهای نیابتی سپاهی و حماسی و حوثی و… را دیده است، در اولین روز کنفرانس امنیتی مونیخ با قتل ناوالنی پیام صریحی برای به چالش کشیدن کنفرانس امنیتی و امنیت جهانی را به دولت های غربی ارسال کرده است.
الکسی ناوالنی ۴۷ ساله که قبلاً نیز به دستور پوتین مورد حمله شیمیایی قرار گرفته و جان سالم به در برده بود، بنا به اخبار رسانه ها، پیش از راهپیمایی گزارش کرده بود، که امروز احساس خوبی ندارم! و همچنانکه ایوان ژدانوف دستیارش در برنامه زنده امروز گفته است جان باختن ناوالنی نه یک مرگ عادی، بلکه قتلی سیاسی است.
دقایقی پیش پوتین در اولین اظهار نظر گفت فرصت ندارد که این فیلم ها را ببیند، و مانند قتل یِوگِنی پریگوژین مدعی شد، که از دستیارانش مطلع شده است، همچنانکه روحانی پس از قتل عام آبان مدعی شد، ما خودمان هم صبح از رادیو شنیدیم، و دادستانی مسکو به شهروندان هشدار داده است، که مردم از تجمع برای اعتراض به مرگ ناوالنی خودداری کنند…
“پیام این قتل های حکومتی در امتداد قتل عام هفتم اکتبر برای دولت های غربی و جهان چیست؟”
علیرغم پیام های پیاپی وزرای خارجه دولت های اسکاندیناوی، اروپایی، آمریکا، کانادا، اتحادیه اروپا، سازمان ملل و… که پس از دریافت خبر هنوز هم ادامه دارد، امروز در یکصد و سی و چهارمین روز پس از هفتم اکتبر، جنگ غزه، حوثی، لبنان و… بی تردید قتل زندانیان توسط پوتین، خامنهای و هر دو حکومت فاشیسم جنایتکاران، پیام آشکاری برای دولتهای آمریکا و اروپایی، در به چالش کشیدن امنیت جهانی، و بر هم زدن بی ثباتی بیش از پیش کنونی منطقه خاورمیانه و جهانی است، که چین نیز برای شنیدن صدای واکنش های احتمالی، و آماده شدن پروژه ی تایوانی و…گوش خوابانده است.
اکنون پس از ناوالنی، اگر همچنان غرب در سیاست شکست خورده ی مماشات از هیتلر تا خمینی و خامنهای و پوتین، باز هم دست روی دست بگذارد، نه تنها جان زندانیان سیاسی در زیر حکم اعدام، بیشتر و جدیتر در معرض خطر قرار می گیرد، بلکه بنا به تجربه ی فاشیسم هیتلری تا تمامی چهل و پنج سال گذشته ی فاشیسم اسلامی، نه تنها خطر جنگ، شیپور زدن چپ آبروباخته ی پاک باخته از سر گشادش در گوش دولتها و افکار عمومی جهان است، و نه تنها تهدید جنگ را دفع نمی کند، بلکه دیکتاتور های دیوانه را هر روز برای شعله ورتر کردن بیشتر و گسترش آن جری تر کرده و می کند!
“راه حل پایان این بحران کنونی”
همچنانکه در مقاله ی “بحران حکومت اسلامی و جهان بر سر دو راهی تاریخی”
https://kayhan.london/1402/10/
یادآوری و تأکید کرده ام، چهل و پنج سال پس از اشتباه محاسبه ی استراتژیک و هولناک آمریکا و اروپا در همین سرفصل بهمن سیاه پنجاه و هفت، رفتن محمدرضاشاه و آمدن خمینی، که به جرأت می توان مدعی شد، تمامی نابسامانی های پس از آن، حمله شوروی به افغانستان، پیدایش القاعده و طالبان، جنگ ایران و عراق، جهاد اسلامی، حماس، داعش و سوریه تا اوکراین و هفتم اکتبر و جنگ غزه، همه و همه پیآمد های ناگزیر آن کلان سیاست استراتژیک کاملاً شکست خورده است، اکنون دولت های اروپایی و آمریکا و اسرائیل و خاورمیانه و جهان اگر امنیت مردم، اقتصاد، و… خودشان را می خواهند، و اگر نمی خواهند منتظر نابودی کشورهای خود و جهان بمانند، بایستی مسولانه با اتخاذ یک سیاست جمعی شجاعانه در همین کنفرانس مونیخ، برای جبران آن اشتباه تاریخی متحد شوند، و با حمایت از مردم ایران و شاهزاده رضا پهلوی بعنوان اصلیترین فرصت واقعی گذار از این حکومت فاشیسم اسلامی، این اختاپوس چهل و پنج ساله ی ناامنی، ترور، گروگانگیری، بی ثباتی و… را به کمک مردم ایران در گورستان تاریخ دفن کنند، تا ایران، خاورمیانه و جهان، مجدداً مانند دوران محمدرضا شاه پهلوی روی آرامش، صلح، همزیستی مسالمت آمیز، پیشرفت و توسعه و… را ببیند. فردا دیر است! همین امروز در کنفرانس امنیتی مونیخ!