همنشین بهار :
دوستان خردمند و دردمند، اینکه نسل جدید با تشکل مزبور و پیشزمینههای حضورش در عراق نسبتی ندارد و اساساً مردم به ستوه آمده از ستم، نگاه و دیدگاه دیگری دارند، از اهمیت موضوع مورد بحث نمیکاهد. قدرت سیاسی برای حفظ خودش در یادمانها دست میبرَد تا به واسطه آن، حافظه جمعی را کنترل کند، ازاینرو باید روایت حاکم را به چالش گرفت و من بیاعتنا به طعن و لعن هرزهنویسان و با اشراف به اینکه بیان کلمه حق مرارت دارد، یادمانها را ثبت میکنم، یادمانهایی که هیچ دشمن پیروزی نمیتواند از ما بستاند. با این یادآوری مهم که حدیث جوانان فداکار و ازخودگذشته، که پیش و بعد از انقلاب، رودرروی بیداد زمانه ایستادند و سیاوشوار از آتش گذشتند، موضوعی جدا است، و با احترام به محمد حنیفنژاد که حاضر نشد به خواست حکومتیان، برای زنده ماندن بگوید که به عراق وابستگی داردـ به پیشزمینههای حضور مجاهدین در آن کشور (در ۵۰ گزاره) اشاره میکنم. اگر جایی را اشتباه کرده باشم دلیلش این است که نمیدانم. بعداً تصحیح میکنم.