بهرام رحمانی :

رفقای عزیز با درود و سلام‌های گرم!

هدف این نوشته نه تحلیل احزاب و سازمان‌های سیاسی و جنبش‌های اجتماعی و نه مرور تاریخ حزب کمونیست ایران و کومه‌له است بلکه تلاشی‌ست رفیقانه و صمیمانه برای جلوگیری از یک انشعاب جدید و قریب‌الوقع در حزب کمونیست ایران و کومه‌له است.

من به عنوان کسی که سال‌های طولانی در این حزب و کومه‌له در عرصه‌های مختلف تشکیلاتی، سازمان‌دهی، تبلیغاتی، ترویجی و غیره فعالیت کرده‌ام و سال‌هاست که به دلایلی صفوف این حزب را ترک کرده و سال‌هاست عضو هیچ حزبی نیستم اما وضعیت موجود در درون حزب کمونیست و کومه‌له را نگران‌کننده و دردناک می‌دانم. چرا که بروز انشعاب جدید در آن‌ها را بسیار مضر می‌دانم.

در شرایطی که اوضاع سیاسی خطیر کنونی در ایران بیش از هر زمانی نیاز به همکاری و همگامی جنبش‌های اجتماعی و نیروهای چپ و کمونیست دارد، حاد شدن اختلافات درونی شما در تشکیلات حزب کمونیست ایران و کومه‌له بخش کردستان آن، نگرانی زیادی را در میان هواداران، دوستداران و فعالین چپ و کمونیست به وجود آورده است.

رفقا اگر چه من عضو حزب شما نیستیم و به همین دلیل این خود شما هستید که تعیین می‌کنید که تشکیلات را به چه سمتی هدایت کنید، اما سرنوشت تشکیلات کومه‌له و حزب کمونیست ایران برای همه نیروهای چپ و کمونیست و همه فعالین سوسیالیستی که در جامعه مبارزه می‌کنند مهم و تاثیر گذار است و از این روی است که نظرم را طی این نامه به اطلاع شما می‌رسانم.

ادامه مطلب