همنشین بهار :
خانم‌ها و آقایان محترم، دوستان دانشور و فرهنگ‌ورز، به شما سلام می‌کنم. این بحث به یکی از مهمترین حوادث دهه ۷۰، گروگانگیری وزیران اوپک در وین OPEC siege می‌پردازد. آن رویداد را همان اندکی که می‌دانم، شرح می‌دهم (Explanation)، توجیه و داوری justification واقعه در صلاحیت من نیست. اساساً داوری درباره‌ی گذشته بر پایه‌ی معیارهای نظری و اخلاقی دوران معاصر، زمان‌پریشی و نابهنگامی (آناکرونیسم) است، مغالطه‌ای گاه‌نگارانه که طی آن، رویداد، گفتار یا هر چیز دیگری مطابق با ارزش‌های زمان فعلی ارزیابی می‌گردد. در خاطرات خانه زندگان (قسمت سی و دوم) به روز واقعه (۳۰ آذر ۱۳۵۴) اشاره کرده‌ام.
پیش از ورود به بحث، توضیح کوتاهی در مورد اوپک OPEC (سازمان کشورهای صادرکننده نفت) ضروری است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱۲ سپتامبر ۱۹۶۰ (۲۱ شهریور ۱۳۳۹) کشورهای صادرکنندهٔ نفت با هدف محافظت از منافع خود، اقدام به تأسیس سازمان واحدی کردند که به اختصار OPEC (اوپک) نامیده شد. مقر بین‌المللی اوپک از بدو تأسیس در سال ۱۳۳۹ در ژنو (سوییس) بود و ۱۳۴۴ به شهر وین در کشور اتریش انتقال یافت.
کم‌کم اوپک قیمت‌گذاری نفت و کنترل بازار آن را در دست گرفت و بعدها، در پیامد جنگ اعراب و اسرائیل و بحران نفت ۱۹۷۳ (تحریم نفتی کشورهای غربی توسط کشورهای عرب نفت‌خیز)، نقش آن پر رنگ و پر رنگ‌تر شد. هرگاه که وزرای نفت کشورهای عضو این سازمان برای تصمیم‌گیریهای جدید گرد هم می‌آمدند، تمامی اخبار سیاسی- اقتصادی در سایه آن قرار می‌گرفت.
…
دسامبر سال ۱۹۷۵ که وزرای نفت کشورهای صادرکننده نفت به منظور بازنگری قیمت‌ها وسهمیه‌ها، همچنین بحث دربارهٔ تشکیل صندوق اوپک در وین، گرد هم آمدند یک اتفاق عجیب باعث شد تا آن اجلاس را به یکی از مهمترین حوادث دهه ۷۰ تبدیل کند. در این بحث به آن می‌پردازم.
