همنشین بهار
برای این گفت و‌شنود بیش از دو سال صبر و تلاش کردم و اگر زمان و کار بیشتری هم نیاز بود، با آغوش باز می‌پذیرفتم. شرح وقایع اتفاقیه توسط آقای متین‌دفتری، برای نسلهای امروز و فردای ایران، نکات قابل تامل دارد.
گرچه بر ما ريخت آب و گِل شَکی
يادمان آيد از آن‌ها چيزکی
ناله‌ی سُرنا و تهديدِ دُهُل
چيزکی مانَد بدان ناقورِ کُل
نشنود آن نغمه‌ها را گوش حس
کز ستم‌ها گوش حس باشد نجس
همیشه دوست داشتم پای صحبت انسان نیکی چون آقای متین دفتری – یک مصدقی واقعگرا که به آزادی و استقلال ایران، برقراری حقوق بشر و آزادی‌های اساسی اعتقاد دارند – بنشینم و بیآموزم. در این گفت‌و‌شنود، نخستین منازعه جبهه دموکراتیک ملی با حکومت دینی – که در بدو انقلاب، از اختلاف نظر بر سر شرکت یا عدم شرکت در رفراندوم آغاز شد – پیوست و گسست از شورای ملی مقاومت، ایستادگی بر اصول و اینکه «حاضر نیستیم مسائل نظری تحت هر عنوان و بهانه‌هایی از جمله نقض التزام مُمیّزی شود، چرا که به آزادی اندیشه، بیان و انتقاد، عمیقاً باور داریم و بیان و باور هیچ فرد یا جریانی را موضوع محاکمه نمی‌دانیم» و… مورد بحث قرار می‌گیرد.
