در طول بیش از یک دهه فعالیت حتی نام یکی از کارکنان یا مدیران یورونیوز فارسی یا بودجه‌ی آن اعلام ناشده است در حالی که منابع این سایت از بودجه‌های عمومی تامین می شود و مالیات دهندگان اروپایی حق دارند بدانند مالیات آنها چگونه مصرف می شود. یورونیوز همانند یکی از دخمه‌های نیروهای آتش به اختیار تحت نظر دولت پادگانی کاملا در تاریکی عمل می کند در حالی که بعضا شهروندان فقیر لهستانی یا روستاییان چک منابع آن را تامین می کنند. یورونیوز نسبت به جمهوری اسلامی مواجه‌ی انتقادی ندارد تا کارکنان آن در خطر باشند و به همین خاطر اسامی خود را پنهان کنند. یورونیوز به سادگی در ایران قابل انتشار است و دستگاه‌های امنیتی و ارتباطی رژیم هیچ محدودیتی بر ان اعمال نمی کنند.

از نگاه پاستوریزه‌ی یورونیوز خامنه‌ای و روحانیت شیعه و سپاه و دستگاه‌های امنیتی و ماشتین‌های سرکوب و تبلیغات و اعدام و شکنجه و اسلامی سازی و نقض حقوق زنان وجود خارجی ندارد چون اینها در سایت یورونیوز گزارش نمی شوند. معلوم نیست ایرانی که در یورونیوز از آن گزارش می شود در کدام سیاره و کدام قرن وجود دارد.

گفتمان حاکم و مطالب و روایت‌های یورونیوز عینا همانند بوق‌های تبلیغاتی جمهوری اسلامی است. به احتمال زیاد بسیاری از کارکنان آن مستقیما از فارس و تسنیم آمده‌اند. لازم نیست این موضوع را شخصا اطلاع داشته باشیم بلکه از نوشته‌های آنها چنین بر می آید. به عنوان مثال برای یورونیوز فارسی در امریکا یک پلیس ایالات متحده مثل نیروی انتظانی جمهوری اسلامی وجود دارد که عینا روایت بوق‌های تبلیغاتی رژیم از این پدیده در امریکاست. این بوق تبلیغاتی از اریک آدامز شهردار جدید نیویورک تحت عنوان “افسر سابق آفریقایی-آمریکایی پلیس ایالات متحده” (۹ ژانویه ۲۰۲۲) یاد می کند.

در امریکا چنین پلیسی وجود ندارد بلکه هر شهر و منطقه پلیس خود را با مقررات و بودجه‌ی خاص خود دارد. سازمان پلیس در هر منطقه و شهر زیر نظر شهردار فعالیت دارد و پلیس به عنوان یک سازمان مرکزی وجود خارجی ندارد. بوق‌های تبلیغاتی جمهوری اسلامی همانند چپ‌های امریکا می خواهند هر اشتباه یک مامور پلیس را به چند صد هزار نیروی پلیس در امریکا نسبت دهند و از این جهت یک سازمان خیالی “پلیس ایالات متحده” درست کرده‌اند. یورونیوز در این زمینه عینا همانند فارس و کیهان عمل می کند.

اتحادیه‌ی اروپا با یورونیوز یک مدل تازه از اطلاع رسانی را ایجاد کرده است: اطلاع نارسانی در مورد مهم ترین تحولات ایران. یورونیوز به همه‌ی دولت‌های غربی می گوید اگر می خواهید با رژیم سفاک و نکبت و فلاکت دوست باشید و آن را خشنود سازید بوقی شبیه به یورونیوز راه بیندازید. تا کنون حتی یک انتقاد از یورونیوز در بوق‌های تبلیغاتی داخلی منتشر نشده است. دستگاه تبلیغاتی داخلی که کوچک ترین انتقاد از رژیم را حتی در وبلاگ ستار بهشتی با چند ده تن مراجعه کننده را بر نمی تابد به یورونیوز کاری ندارد چون آن را همراه و همگام خود تصور می کند. اخباری که از سوی مقامات جمهوری اسلامی سیاه نمایی معرفی می شوند در یورونیوز منعکس نمی شوند و اخباری که از سوی بوق‌های تبلیغاتی جمهوری اسلامی در مورد جوامع غربی پر رنگ می شوند در یورونیوز هم چنین انعکاسی دارند.

صدای هیچ یک از منتقدان رژیم و آثار و مواضع آنان در یورونیوز منعکس نمی شود. ظاهرا جمهوری اسلامی دارای بوق کافی در دنیای فارسی زبان نبوده و یورونیوز برای همین هدف راه اندازی شده است. فردا اگر یورونیوز فارسی بسته شود هیچ خدشه‌ای بر خبر رسانی در دنیای فراسی زبان وارد نمی آید و تنها فایده‌ی آن اتلاف کمتر منابع شهروندان اروپایی است. یورونیوز موضع انتقادی دارد اما نسبت به جریان‌هایی که با چپ و مارکسیسم اروپایی فاصله دارند. این جریان اسلامگرایی و رژیم‌های اسلامگرا را خودی می داند و با آنها در سراسر دنیا ائتلاف کرده است.

وقتی دولت آلمان یک مسجد را با پول مالیات مردم آلمان در اختیار جمهوری اسلامی می گذارد که در این کشور تبلیغ کند و سلول تروریستی شکل دهد از در اختیار گذاشتن وب سایت خبری اتحادیه‌ی اروپا به دست جمهوری اسلامی نباید تعجب کرد.

یورونیوز از بوق‌های تبلیغاتی رژیم بیشتر رهنمودهای بیت و سپاه را در عدم گزارش نکات منفی در باره‌ی رژیم و جامعه‌ ایران رعایت می کند. تنها به عنوان یک نمونه‌ی بسیار بارز که ارزش خبری بسیار زیادی دارد و به رفاه و سلامت عمومی مربوط می شود، حتی بوق‌های رژیم از این که ۵۹ خودرو در جاده بهبهان تصادف کرده و کیسه‌های هوای هیچ یک باز نشد گزارش دادند اما یورونیزو این خبر را گزارش نمی دهد چون “خبر منفی” در مورد کارخانه‌های خودرو سازی رژیم است. این بوق تبلیغاتی چندین خبر در مورد مشکلات کیسه‌‌ی هوای خودروهای ساخت تویوتا گزارش داده اما در مورد ایران چنین خبری را منتشر نمی کند. یک سایت خبری را بیش از آنچه گزارش می دهد از آنچه گزارش نمی دهد می توان شناخت.

عادت دولت‌های امریکا و بریتانیا در دو دهه‌ی گذشته این بوده که رسانه‌های فارسی زبان را در اختیار گفتمان اصلاح طلبی و اصلاح طلبان (غیر باورمند به فاشیستی و تمامیت خواه بودن آن) قرار دهند اما اتحادیه‌ی اروپا به این هم قناعت نکرده بلکه رسانه‌ی فارسی زبان خود را در اختیار نمایندگان بیت و سپاه و به احتمال زیاد نیروهای خبرگزاری‌های فارس و تسنیم قرار داده است. رفتار سایت بر این امر حکایت دارد و اگر مسئولان سایت می خواهند این تضور بر طرف شود سیاست های خبر نا رسانی خود را تغییر دهند.