علی میرفطروس :
*بعداز 28 مرداد 32 جامعهء روشنفکری ایران در یک «تعطیلی تاریخی»، ازاندیشیدن فروماند، گوئی که تاریخ معاصرایران در28مرداد، متوقّف شده بود!
* هم رضا شاه، هم محمّد رضاشاه، هم قوامالسلطنه و هم دکترمصدّق،در بلندپروازیهای مغرورانــهء خویش، ایران را سربلند و آزاد و آباد میخواستند، هر چند كه سرانجام، هر یك ـ چونان عقابی بلند پرواز ـ در فضای تنگ محدودیـّتها، ضعفها و اشتباهات، پُر سوختند و «پَر پَر» زدند.
* امروزه نسل یانسل های تازه ای ظهورکرده اندکه دریغ ها ودغدغه های دیگری از«نسل28مرداد» دارند،لذا باتوجه به فاز و فضای تازه دربارهء 28مردادوخدمت بزرگ دکترمصدّق دراین روزسرنوشت ساز،لازم است که -پس از64 سال- پروندهء این رویدادتاریخی را«مختومه» کنیم ومانند رهبران سیاسی وروشنفکران شیلی ،گذشته را به پُلی برای ساختنِ آینده ای شادوشکوفا مُبدّل سازیم.
***
من نیز- به پیروی از شوپنهاور -معتقدم که حقيقت ازسه مرحله می گذرد:
اول، مورد تمسخرقرارمی گيرد،
دوم، به شدّت با آن مخالفت می شود،
سوم، به عنوان يك امر بديهی،مورد پذيرش قرار می گيرد.