رها اخلاقی :

دین و آیین عجیبی است اسلام

منطقش سکس و شکنج واعدام

دائماً غسل جنابت یا حیض

شیخ و ذوجه  که مرتّب حمام

می دهند بهر جماع هی فتوا

روز و شب گشته همین کار تمام

میخورند خمس و زکات بیکارند

این بنامند که بود حقّ امام

شیخ بگوید که جماع عین جهاد

شیخ مشغول جهاد صبح تا شام

ذوجه یک نیست، که شیخ باد کافی

زین سبب صیغه کنند آن انجام

روز و شب شیخ به جهادست مشغول

زین سبب وی که رها کرده زمام

سنّت است چند کنیزی به کنار

نه فقط چند که کنیر، بلکه غلام

کار این دین که فقط سکس خونست

یا کُشد یا به جماع  ناآرام

اینقدر ضدّ و نقیض در این دین

که بود زیر و بمش در ابهام

مستحب واجب و مکروه قانون

بهر حیوان و بشر تا اجسام

ز خلا رفتن و تا شستن اون

غسل میّت و طواف تا احرام

اگرت حین نماز بادی رفت

به تو گوید  که چه اعمال الزام

شب اوّل که بمیرد مسلم

وحشت و زجر و شکنج واویلام !

هی بپرسند که چه کردی به جهان

تو بگو هرچه که  کردی بدنام !

می کنند از تو سئوال هی چپ و راست

آتشین گرز به کنار با دشنام

گه نَکیرست و گهی هم مُنکر

که چه خوردی و چه کردی به حرام ؟

بعد از آن رو سوی دوزخ جنّت

دوزخش آتشی هست داغ سرخ فام

باغ جنّت که مگو کازینو

مملو از فاحشه ها خوش اندام

در توان نیست که  دهم شرح این دو

گر دهم شرح که بگیریم سرسام

چون نهی پا به جهان گر پسری

ز امامان بگذارند به تو نام

بعد از آن ختنه کنند آنجایت

میشود دین محمّد تو مرام

چونکه گشتی تو جوانی بالغ

مثلا ضدّ مرام کرده قیام

ختنه اینبار شود گردن تو

جونکه خارج شده ای از اسلام

شده ای مرتد کافر ملعون !

یاغی و باغی و هر بد که کلام

بهر خر ، اشتر و گاو قانونست

گر بخواهی که بگیریشان کام

همهء شرح و نکات هست موجود

در رساله ز هزار شیخ و امام

گفته اند ریز و درشت مطلب را

ز الف کلّ صفا تا میم لام

روح «الله»به رساله گفته :

که ز شیر خواره مجاز گیری کام

ماه روزه که بباید گشنه

تا دهد روز قیامت انعام

«شرب مشروب» که بود جرمی سخت

به معادش بدهد «شرب گلفام»

گر تو بوسی لب یار سنگساری

لیک در جنّتِ وی عیشِ مدام

بخوری عسل و نهری از شیر

هم شراب، خمر ز انواع طعام

هست چند بچّه غلام بهر تو عیش

تو بکن هرچه که خواهی اقدام

خون کافر تو بریز صد احسنت

باش فقط تابع دین و که نظام

آنچه گفتم زخودم نیست رفیق

شاهد دین همه آیات عظام

آنچه گفتش که «رها» از وی نیست

هست روایت و حدیث یا پیغام

چه عجب گفت «زکریا رازی»

به کلامی، همه «دین» کرد اعلام

۷ اسفند ماه ۲۵۸۳ ایرانی

۷ اسفند ماه ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۵  ماه فوریه ۲۰۲۵ میلادی