مهدی اصلانی :
آرتیسته مرد
ابی‌قُراض آپارات‌چی‌ی سینما خرم بود. هرفیلمی که آخرش آرتیسته می‌مرد صندلی‌های خرم تیغ‌خور و پاره‌پوره می‌شد.
آرتیست نباید در آخر هیچ فیلمی کشته شود.
ابی‌قُراض به‌توصیه‌ی صاحب سینما با چنان تبحری فیلم‌ها را سانسور می‌کرد که هیچ آٰرتیستی در پایان فیلم نمی‌مرد.
فیلم بوچ کسیدی و ساندنس کید (در ایران مردان حادثه‌جو) با بازی‌ی پل نیومن و رابرت ردفورد داستان دو دزد دوست‌داشتنی است که به قطارها دست‌برد می‌زنند. درسرقتی ناموفق مجبور به فرار به بولیوی می‌شوند. در پایان فیلم تیرخورده و زخمی محاصره و گرفتار می‌شوند. هر دو از پناه‌گاه به بیرون آمده و فیلم در سکانس پایانی روی تصویر فریز می‌شود و تنها صدای رگبار به گوش می رسد و با مرگ تراژیک دو قهرمان فیلم پایان می‌یابد. ابی در پایان فیلم با صدای خودش تیتری را روی تصویر دو آرتیست فیلم می‌خواند با این معنا: بوچ و ساندنس از دست بدکاران فرار کردند و زنده ماندند.
امروز خبر رسید رابرت ردفورد (آرتیسته مرد)
پ‌ن: در کتاب در دست انتشار«کافه رادیو» که هفته‌ی اول اکتبرعرضه خواهد شد در گفتارروایت «ابی‌قراض» در بخش محله پیش از پنجاه‌و‌هفت این حکایت بازگفته‌ام
