
مهدی اصلانی :
چرکمردهگیی پُر جوش و جنجالِ کلاغان
[…]
هیچچیز از واقعه سخنی نمیگوید
دودِ رقیق از در و درزِ بام
بوی تپاله میپراکَند
و در طویلهی تاریک
هنوز از گردهی یابوی خسته
بخار بر میخیزد. احمد شاملو
خمینی بیستم اردیبشهت ۵۸ از پستجای جهان و آن بامِ کوتاه که جهان را مینگریست عربده سرداد «من از امروز دیگر آیندگان را نمیخوانم»
ترکیب کنسرویی ۴۵۰ نفرهی تحریم ایراناینترناشنال که معجونی و دستپُختی است از اتاق فکر امنیتیهای داخل، مزّین به این عبارت است.
«ایران وطن همهی ماست. همکاری با ایران اینترناشنال همانا پشت کردن به وطن کهن ما ایران است. ما از همهی روزنامهنگاران، تحلیلگران و کنشگران مستقل و ایراندوست میخواهیم همکاری خود را با رسانهی «ایران اینترنشنال» – حتی در حد مصاحبه و یادداشت – قطع کنند»
کنسروی سروته ورمکرده، متشکل از مقادیر معتنابهی راست بالفطره و برخی افزودنیهای مجاز که قوارهی پولشمارهای الکترونیک بانک صادرات و ماشینهای امضاء سه شیفته هر متن حکومتمحور که جلویشان میگذارند امضا میزنند! (و معدود نامهایی که با دیدنش آن به که چشم فروبربندی)
آن «اکثریت» البته به جهت بدنسازی و آماده نگاهداشتن انگشتها که روز راًیگیری خواب نرود، اینبار انگشت سبابه و دستان آلودهشان پای سخیفنامهی تحریم ایراناینترناشنال مُهر کردهاند.
دستان آلوده و چرکی که مدتهاست با حمام قهر است.
در روزگاری که یافتن زیرخاکیی مومیاییی سرباز هخامنشی سهلتر از یافتن رسانهی پاک، موردِ نظرشان است، اینان همصدا با حاجمحمود کریمی ایرانایرانگویان در ماه محرمالحرام از تحریم میگویند.
علامه علیاکبرخان دهخدا در فرهنگ عظیمِ خود مقابل تحریم آورده: «تحریم برگرفته از حرام است» چه همخویشیی خجستهای!
۴۵۰ تن در محرمالحرام. ایران اینترناشنال را حرام کردند. تبارکالله!
نقد حق است. ایران اینترناشنال کفِ پایش صاف نیست که از خدمتِ سربازی معاف باشد. دهها نقد بر ایران اینترناشنال وارد است. که نقد، حق مطلق است. مصاحبه کردن یا نکردن نیز حق است.
تحریم اما سینه زدن با عظما و بازی در زمین بیت است.
چند ثانیه از شیههی میرآخورِ اصطبلِ اسلامی (قالیباف) در ستایش ۴۵۰ تن را ببینید. امت را ختنه میکند و نام بچه را ملت میگذارد. جایی میگوید پای ایران که باشد همه به میدان میآیند. ۹۰ میلیون تقسیم میشوند به وطندوست و وطن فروش. بیحجاب و هنرمند و رپر در دفاع از وطن و ایران همه میآیند.
تمام گفتوگو نیاوردم تا چندش تکثیر نکرده باشم