دعای یک «لُر»

بر درِ مسجد «لُری» بنشسته بود

شاهدِ جمعی «مسلمان» در سجود

شاهدِ ورد و دعا و سجده شان

غرقِ اشک جملّه ببود سجّاده شان

مؤمنین و مؤمنات جملّه دعا

گریه و زاری به درگاهِ خدا

«لُر» بپرسید بهرچه گریان همه

اینهمه زاری و ترس و واهمه؟

مؤمنین پاسخ بدادند ای «گَهو»*

سالهاست بر درگش عُوعُو «بَهوُ»**

می کنیم زاری چو سگ روز و شبان

نه خودش پاسخ نه آن «صاحب زمان»

گفت آن مؤمن که ما غرقِ گناه

روز و شب بر دَرگَهَش زاری و آه

آن لُرِ «دل پاک» بگفت در این جهان

مهدیِ موعود که هست در «چَمکران»

گفت «لر» بگذار کنم من یک دعا

حتم دهد یک پاسخی بر جملّه ما

مؤمنِ درمانده گفت: ای «لر» بگو !

کن دعایت پاسخی آید ز او

«لُر» بگفتا ای خدایِ هرچه دین

مستجاب کن یک دعا بر این «زمین»

تا شویم قانع که خود تو سالمی

گر نه تو بیمار، که الحّق ظالمی

پاسخی نامد ز آن پرودگار

لُر بگفتا «خُورزه مال» رَدینْ به کار***

بارِ دیگر «لُر» بگفت ای «آخدا»

تو شنفتی حرفِ من را با دعا؟

سالهاست این مسلمین گریه کنان

سر به درگاهت چو سگ جملّه دوان

باز پرسید «لر» ز «ربّ» حالت خوش است؟

یک جوابی ده که مارا دلخوش است!

یک دعا را تو شنو، کن مستجاب!

آن دعا را تو بده مثبت جواب

تا شویم قانع که خود هم سالمی

بر همه رنج و بلاها عالمی

لر بگفتا فکر کنم دارد که تب

مسلمین «الله اکبر» را به لب!؟

ای «رها» گفتی تو حرفت را چه راست

مستجاب هر دعا در دست ماست

* گَهوُ : به زبان لری بختیاری یعنی «برادر»

بَهوُ : به زبان لری بختیاری یعنی« پدر»

*** «خُورزه مال رَدین به کار»،به زبان لری بختیاری، یعنی ای پسر عمو «سرکار هستید و ول معطّل».

۲۲ مهرماه ۲۵۸۴  ایرانی

۲۲ مهرماه ۱۴۰۴

۱۴  ماه اکتبر ۲۰۲۵ میلادیبر درِ مسجد «لُری» بنشسته بود

شاهدِ جمعی «مسلمان» در سجود

شاهدِ ورد و دعا و سجده شان

غرقِ اشک جملّه ببود سجّاده شان

مؤمنین و مؤمنات جملّه دعا

گریه و زاری به درگاهِ خدا

«لُر» بپرسید بهرچه گریان همه

اینهمه زاری و ترس و واهمه؟

مؤمنین پاسخ بدادند ای «گَهو»*

سالهاست بر درگش عُوعُو «بَهوُ»**

می کنیم زاری چو سگ روز و شبان

نه خودش پاسخ نه آن «صاحب زمان»

گفت آن مؤمن که ما غرقِ گناه

روز و شب بر دَرگَهَش زاری و آه

آن لُرِ «دل پاک» بگفت در این جهان

مهدیِ موعود که هست در «چَمکران»

گفت «لر» بگذار کنم من یک دعا

حتم دهد یک پاسخی بر جملّه ما

مؤمنِ درمانده گفت: ای «لر» بگو !

کن دعایت پاسخی آید ز او

«لُر» بگفتا ای خدایِ هرچه دین

مستجاب کن یک دعا بر این «زمین»

تا شویم قانع که خود تو سالمی

گر نه تو بیمار، که الحّق ظالمی

پاسخی نامد ز آن پرودگار

لُر بگفتا «خُورزه مال» رَدینْ به کار***

بارِ دیگر «لُر» بگفت ای «آخدا»

تو شنفتی حرفِ من را با دعا؟

سالهاست این مسلمین گریه کنان

سر به درگاهت چو سگ جملّه دوان

باز پرسید «لر» ز «ربّ» حالت خوش است؟

یک جوابی ده که مارا دلخوش است!

یک دعا را تو شنو، کن مستجاب!

آن دعا را تو بده مثبت جواب

تا شویم قانع که خود هم سالمی

بر همه رنج و بلاها عالمی

لر بگفتا فکر کنم دارد که تب

مسلمین «الله اکبر» را به لب!؟

ای «رها» گفتی تو حرفت را چه راست

مستجاب هر دعا در دست ماست

* گَهوُ : به زبان لری بختیاری یعنی «برادر»

بَهوُ : به زبان لری بختیاری یعنی« پدر»

*** «خُورزه مال رَدین به کار»،به زبان لری بختیاری، یعنی ای پسر عمو «سرکار هستید و ول معطّل».