س.ملکوتی :
فرخ نگهدار چیزی نگفت که پیشتر ها نگفته
باشد ،
بنابراین جای هیچ شگفتی از شنیدن آوای به تکرار نشسته سالوسی و پاپوسی قدرت نخواهد بود . سالهاست دارد برای پروژه تمکین به حکومت تحت عنوان فریبنده اشتی ملی تلاش میکند . تنها نکته قابل بحث شاید این گفته او باشد ؛که از خود و حزبش در این روند سخن گفت, که طبعا سازمان یا حزب اکثریت را ملزم به پاسخگویی میسازد . با این حال بهتر آن است که
پیشنهاد فرخ نگهدار را همراه با انواع پروژه های آشتی جویانه سطحی و بی‌مایه با ابزار هنر و تظاهر به دیالوگ در نمایش دیالوگ های خودی های دست چندم این و آن بازی مدیایی ، و همچنین هراس از پسا برافتادن حکومت با انواعی از هراس فکنی ها همراه دانست . باید متوجه بود که یک بازی چند وجهی در جریان
است که آنچنان هم بی بنیاد مطرح نمی‌گردند . این حدس و گمان نیز میرود که بخش گسترده ای از به اصطلاح اپوزیسیون پراکنده به علت عدم امکان بدیل سازی خود و سرگردان بودن
در میان چیدمانهایی که بدیل یا بدیل واره ای را بر پا ساختند، بتوان آنها را در چنین دیالوگی تحت عنوان آشتی ملی به میدان کشاند . هر چند حکومت آنرا چون یک فرایند دلمشغولانه خواهد نگریست و اما نیروهای پراکنده
اپوزیسیون آنرا فرصتی برای ورود به میدان سیاست خواهند یافت . طرح چنین موقعیتی را هم سالها پیش با برخ
کشاندن تجربه شیلی در مباحث برون مرزی اورده بودند .
بنابراین آنچنان هم نغمه نوازی نگهدار با همه ناکوکی خود بیرون از دستگاهی نا آشنا نبود .
س.ملکوتی
