رضامقصدی :
گیلاس را برای تو کند م.
انگور را برای دل ِ خویش.
گیلاس ، آشنای “فروغ ” ست
انگور،
میزبان ِ قدیمی ِ شاعران.
نزدیک تر بیا!
تا با خیال ِ خُرَم ِ فرخزاد
گیلاس را به گوش تو آویزم.
نزدیک تر بیا !
روشن کُن از ترانه ی چشمت پیاله را
تا همچنان ، زُلال ِ تو باشم .
یعنی:
با شادی ِ شریف ترین شعر
زیبایی ِ شمال ِ تو باشم.