ملاها از همان آغاز حساب خود را با ملت و با ایران جدا نمودند . آنها روراست بودند ، هر چند خدعه در جوهر وجودیشان نهفته است . با این حال به وضوح از انقلاب اسلامی سخن گفتند و آنگاه نهادهای حفظ و اشاعه انقلاب خود را بر پا ساختند . سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، بدون پیشوند و پسوند ایرانی بودنشان ، زیرا از همان آغاز عزمشان تسخیر و جمع آوری امت مسلمان بود حتی به بهای کشتار ایرانیان . پس نهادی در حفظ نظام و بازوی مسلح آن لازم داشتند که همچون آغازین هنگامه های شکل گیری اسلام بتوانند با غارت و تصرف و کشتار خود را توسعه بخشند.

  نهاد ملزوم  دیگر را بنا نهادند همچون مانیفست وجودی خود  ؛ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی . از آن پس  آفرینش فرهنگ در جهان آنان میبایست بر بنیاد آموزش های اسلامی تولید شوند و برای توسعه طلبی خود در جهان نیازمند نظام ارشادی و اژیتاتوری بودند . تا ذهنیت تسلیم در طاعت و بندگی را بیاموزانند . این وزارتخانه مهم نیر  نیر بدون پیشوند و پسوند نام ایران بنا شده بود . زیرا اسلام فاقد محوریت سرزمینیست بلکه محور پرور است .  رهبران جمهوری اسلامی تا نیمه دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد کمتر از مفهوم ملت سخن می‌راندند . آنان همواره بر امت مسلمان،  خود را متکی می‌دانستند و به همین خاطر در اندیشه جایگزین سازی امت نیز در جغرافیای تصرف شده ایران هم بودند . این را بارها از زبان این و آن ملای به شهر آمده شنیدیم . اگر مقاومت مردم ایران نبود و اگر جانفشانیهای نسل ها پسا انقلاب پنجاه و هفت نبود ، بی تردید آنها می رفتند تا اهداف شوم خود را  به اجرا در آورند . نظام اسلامی هیچ درکی از میهن به مفهوم رایج و جهان‌شمول خود ندارد. آنچه برای آنها در الویت قرار میگیرد ، همانا اسلام است و حکومت اسلامی بر امت اسلامی . این روزها که خود را مصاف با نیروهایی قلدرمنشانه تر از خود می‌بینند ، در هراس از درون دادخواه جامعه از ملت و وطن سخن میگویند . همان ملتی که  قربانی بارگاه امت اسلامیشان میساختند ، و همان میهنی که به تاراج  و تهی نمودنش برای آرایش و بهزیستی هستی امت خود در جای جای جهان مینمودند . اگر این حکومت قادر به موفقیت طرحهای خود نگردید تنها دلیلش را باید در خودآگاهی سیاسی و مدنی ایرانیان از وجود متمایز خود از حکومت اسلامی دانست ، اما علت ماندگاری آنها را نیز نمیتوان بدون همبالگی توهم سازان و مفسران فریب از این وجود نفرت انگیز قرن ما ممکن دانست . جریانی که هنوز تداوم خود را در پاسداری از این نظام مینگرد آنهم در سهامداری  دوالیته سازی های دشمن خوی پایان ناپذیر این حکومت که بدون آن هیچکس را یاری تفسیر دودوزه بازانه نمیبود . اگر امروز اسرائیلی نبود کدام انشای فریبانه میهن دوستی می‌توانست تسلیم و خود باختگی  خود را به ج.اسلامی با این اشاره معنا کند؟ سنتی دیرینه در دوالیته سازی تا اتکای خود را بر محوری مورد نظر سرانجام بخشید .