مژگان پورمحسن :
اسلامِ مهاجمان عرب و اسلام سنی و شیعهٔ حکام عرب، ترک و ایرانی که وارث خاک ما شدند، تاریخ و هویت ما را از بین بردند. بسیار اشتباه است که فکر کنیم که صرفاً دین تازه ای بجای دین زرتشتی آمده و این که چیز مهمی نیست.
وقتی مردمی با فرهنگ و با شعور و پیشرفته مورد حمله و کشتار جمعی و تجاوز و غارت اقوام بغایت وحشی و عقب مانده واقع میشوند، اگر ضربات آنی و کوتاه مدت باشد قابل جبران است اما وقتی این ضربات به حاکمیتِ در قدرت آنهم طی هزار و چهارصد سال تبدیل میشوند و ارتجاع و جنون فکری و عقیدتی و دینی مهاجم خارجی اولیه به خائنین خودی انتقال می یابد، دیگر از هویت ملی و ارزشهای واقعی اثری نمی ماند.
بزرگترین خائنان به ایران طبقهٔ باصطلاح روحانی بوده و هستند. آخوند و حجت الاسلام و آیت الله و مرجع تقلید ضد فرهنگی را تحت عنوان دین و اعتقادات و معنویات و اخلاقيات طی قرنها بر ذهن و وجدان فردی و گروهی ما ایرانیان حاکم کرده اند که ما را فلج فکری نموده و باید آنرا از ایران حذف کرد و آثارش را با فرهنگ شادی و کار، درستی و اطمینان بیکدیگرجانشین نمود تا گوهر ذاتی ایرانی درخشش نماید.
ببینید وقتی ملل و کشورهای پیشرفته هم به سرزمین و مردمی حمله می کنند بجز ویرانی و کشتار و بدبختی و دربدری و نابودی حرث و نسل و گرفتن سرزمین و همهٔ دارايیهای مردم مغلوب چیزی باقی نمی گذارند. حال
در نظر بگیرید که وحشی ترین و عقب افتاده ترین اقوام در خاکتان و بر سرتان بریزند و بمانند و بمانند…
از دست دادن استقلال کشور یعنی از دست دادن همه چیز. پس بر ماست که استقلال مملکتمان را با اتحاد ملی و
جارو کردن حکومت آخوندی از وطن عزیزمان تأمین کنیم.
هیچ دولت خارجی نباید در مسیر حرکت مردم ما بسوی آزادی و استقلال ملی نقش منجی یا رهبری یا خط دهنده بازی کند. می دانیم که همهٔ کشورها در فکر تأمین منافع قشری از مردم خودشان هستند و مطلقاً دلشان برای ما،
کشور ایران و مردمش نمی سوزد. من هر نوع وابستگی به خارجی را برای اشخاص سیاسی، گروهها و سازمانها و احزاب سیاسی که داعيهٔ آزادی مردم ایران و استقلال وطن از یوغ حکومت آخوندی دارند رابهیچ عنوان نپذیرفته و آنرا محکوم نموده و خیانت به میهن و ملت و تاریخ و فرهنگ اصیل ایرانی و نمادهای ملی ومبارزاتیمان می دانم.
ما باید « تقلید» را در تمام ابعاد آن بشدت از خود، افکار، شعور، وجدان و عملمان دور کنیم و هر کدام از ما ایرانیان در هر کجای جهان هستیم تمام همت خود را بکار گیریم که از « تقلید» این بلای ضد ملی بپرهیزیم. خواه تقلید دینی از مرجع تقلید است چه تقلید از رسم آخوندی صیغه و کلاس باصطلاح قرائت قرآن و تقلید از خانواده در نماز خواندن و روزه گرفتن و شرکت در روضه و هیأت و تقلید از فلانی در خرید و رفتار و ظاهر و گفتار. اوّل باید رها بود تا بتوان به آزادگی دست یافت وانتخاب نمود جان برکفِ آزادی مردم و میهن شد.
تعارف ندارم، برای رهايی ایران و ایرانی باید بابک خرمدینِ قرن بیست و یکم میلادی شد.
در این مسیر برای رهپویان آرزوی سلامت و صلابت هر چه بیشتر می کنم.
جاوید ایران
۶ دسامبر ۲۰۱۷
