بهرام رحمانی :
مقدمه
امروز پس از گذشت ۶۶ سال بعد از واقعه ۱۶ آذر ۱۳۳۲، دانشگاه های کشور به مناسبت «روز دانشجو» برنامه های متفاوتی با سر دادن شعارهایی علیه حکومت اسلامی و در حمایت از اعتراض های اخیر مردم به افزایش قیمت بنزین، برگزار کردند. اما با گذشت شصت و شش سال و با تحمل سرکوب های شدید هر دو حکومت سلطنتی و مذهبی، هم چنان به مبارزه آزادی خواهانه و برابری طلبانه خود ادامه می دهد!
امسال دانشجویان دانشگاه های ایران، در شرایط متفاوتی به استقبال ۱۶ آذر رفتند. در شرایطی که در بیش از ۱۵۰ شهر مردم به خیابان ها ریختند و بر علیه حکومت جهل و جتایت و ترور اسلامی، دست به اعتراض و تظاهرات زدند. این اعتراض های مردمی با فرمان خمینی و روحانی، به خاک و خون کشیده شدند و نیروهای امنیتی سرکوبگر حکومت با هفت تیر، تفنگ، تیربار، کاتیوشا، تانک و هلیکوپتر به معترضین، یورش وحشیانه بردند. آن ها بی رحمانه صدها تن از جمله کودکان و عابرین را از فاصله نزدیک به گلوله بستند و کشتند. هزاران تن دیگر را نیز زخمی و دستگیر کردند. مردم خشمگین شدند و به هدف هایی هم چون پمپ بنزین ها و بانک ها، مراکز نظامی و دولتی، و حوزه های علمیه حمله کردند و به آتش کشیدند. یعنی به طور نمادین مراکز سرکوب حاکمیت، ایدئولوژی اسلامی و سرمایه داری آن را مورد حمله خود قرار دادند.
پویا بختیاری، یکی از جوانان معترض طی اعتراضات سراسری آبان ماه بود که توسط شلیک مستقیم ماموران جنایت کار، جان باخت.
مادر پویا بختیاری، در واکنش به طرح پرداخت خون بها به بعضی از قربانیان آن را رد کرده و ارزش خون فرزند خود را «بیش از میلیاردها» دیه دانست.
وی، هم چنین با جسارت گفته است که مقامات حکومت اسلامی «از خشم من و از آه من باید بترسند»، «نه تسلیت می پذیرم، نه دل جویی شونو.»
منوچهر بختیاری پدر این جوان نیز خواستار محاکمه و مجازات مسبب اصلی کشته شدن پسرش شده است. بختیاری در رابطه با شهادت فرزندش می گوید: «من امکان دارد آن کسی که تیراندازی کرده به طرف پسر من و جمجمه پسرم را متلاشی کرده، ببخشم؛ ولی آن کسی که این دستور را داده است، نمی بخشم.»
وی افزود: «باید به مجازات برسد چون بچه من بی گناه کشته شده است و امثال بچه من؛ بی گناه کشته شده است؛ چه گناهی داشت؟ غیر از این بوده است که پسر من یک فیلمی گرفته است و دستش را بلند کرده است به خاطر احقاق حق مردم که آقا بنزین گران شده است.»
بنا بر گزارش ها از شروع اعتراضات گسترده در ۱۵ نوامبر و به مدت ٥ روز، دست کم ٨٠٠٠ نفر در ۲۸ استان از ۳۱ استان ایران بازداشت شده اند و این بازداشت ها و تهدید خانواده جان باختگان و دستگیر شدگان، هم چنان ادامه دارد.
