به جاسیندا آردرن، سنبلِ زلاند‌نو

        

سعدی نگفت: “مومنان
اعضای یک پیکرند.”

سعدی نگفت: “آریائیان
اعضای یک پیکرند.”

سعدی نگفت: “ایرانیان
اعضای یک پیکرند.”

سعدی نگفت: “کارگران
اعضای یک پیکرند.”

سعدی
در ششصد‌و‌پنجاه‌و‌شش گفت:
“بنی‌آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی‌غمی
نشاید که نامت نهند آدمی”

گویی می‌دانست
کشتارهای عصر ما را.

بیست‌ و‌دوم مارس دوهزار‌و‌نوزده‌