نوجوان که بودیم داستان کودکانه ی “چهل دزد بغداد” را در سینما میدیدم و هرازگاه مایه ی خنده مان میشد و گاهی هم پهلوانیها و جوانمردیهاشان به شگفتیمان وامیداشت. امروز چهل دزد بدکیشی را در خانه داریم که جز اشک و ماتم و آه و افسوس و اندوه از آنها ندیده ایم. کیست میانمان که نداند امامان سیزدهم – چهاردهم از چهل سال پیش تاکنون چگونه زادگاهمان را ویران کرده، تخم بدی افشانده و بدی پرورده اند؟ دزدانی نابکار، دار و ندارمان را روفته، آبرویمان را برده و مایه ی بدنامیمان شده اند. فشرده ی کار دسته ی رهزن را که میچکانیم، از سرشت بد دانه دانه شان، پلیدی و پلشتی و پتیارگی میچکد – چهل دزد ایرانسوزی که سرنوشت فرزندان فردای این آب و خاک را هم آلوده و تا توانسته، بد کرده – نشان داده دیو و ددیست بدکنش و بیش از آنچه که به گمانی آید، بد است.

چهل دزد تهران، جان مردم را در سراسر کشور گرفته و بیزاری پراکنده – سیه چالها را از بیداران انباشته – آگاهان دلسوز را رمانده تا هست و نیست مردم را در پرتو پوچی و فساد و تباهی بروبد. ریشه ی پاکی و پاکیزگی و پایبندی را یکسره سوخته – فرشته ی اخلاق را گردن زده تا ننگ گناه و پلشتی، مایه ی شرم شمرده نشود. چهل دستاربند ردابردوش در این دوره نشان داده که تنها آدمخوار نیست، زمینخوار و دریاخوار و جنگلخوار و کوهخوار و هستیخوار هم هست. دستآورد توله های اهریمن بدکاره از گرسنگی و بیکاری و خودسوزی و تنفروشی و گورخوابی و … فراتر رفته – گوشه هایی از اینهمه سیل و توفان و زمین لرزه و بدبختی هم به آز بی پایان چهل دزد تهران گره میخورد.

دستان دراز چهل دزد تهران در دوران چپاول 40 ساله، هر روز درازتر شده تا اپوزیسیون بیمار را به گند خویش آلاید. در پیشبرد برنامه ی نبرد با این تبار پلید، چه کسی بازدارنده است و نمیخواهد با توده ی بیزار از رژیم، همرنگ و همسنگر شود؟ آنکه سنگ ناکس روزگار را به سینه میکوبد و در پشتیبانی از امام سیزدهم، دانش نادانسته ی این دریده ی ددخو را از دوران شاهنشاه کورش تا امروز، بالای سر همه ی دانشمندان ایرانی مینشاند (کریم دباغ)، دوست آدم ایرانی نیست، بازیگری بازدارنده است! دانشگاه دیده ای که فرو ریختن دستگاه چهل دزد تهران را با سوریه شدن ایران، برابر میبیند (زیباکلام)، همسنگ دیوانه ی پریشی است که نوروز ایرانی را به بند ناف واژه ی ناپاک بیگانه (علوی) گره میزند و آنرا “نوروز علوی” میخواند (دستاربند کلیدساز). اینان و همتبارانشان نمیتوانند دوستان شهروند آزادیخواه ایرانی باشند. انگلهای بازدارنده ی پیکار در میدان بیدارانند که باید انگشتنمای همگان شوند.

***