عبدالستار دوشوکی :
در شامگاه جمعه بعد از رای مجمع عمومی سازمان ملل به نفع فلسطین, تلویزیون کانال یک که این روزها (و شب ها) پایگاه برخی از طرفداران و مقامات سابق رژیم نظیر مهدی نصیری و مهدی خزعلی شده است, یک بار دیگر این تلویزیون را در اختیار مهدی خزعلی قرار داد تا بلافاصله بعد از رای سازمان ملل به تعریف و تمجید از “محور مقاومت” بپردازد و “این پیروزی بزرگ” را به مسلمین جهان تبریک بگوید. وی مدعی شد که پیروزی فلسطین در مجمع عمومی سازمان ملل نتیجه ایستادگی و مبارزات “محور مقاومت” است و نه دولت خودگردان فلسطین در کرانه باختری که وی آن را مزدور اسرائیل لقب داد. و حتی مدعی شد که اردن نیز مزدور اسرائیل است.
در ادبیات فارسی ضرب المثلی است بنام “نان به یکدیگر قرض دادن”. اما مجری تلویزیون کانال یک ضرب المثل مشابه ای را اختراع کرد و عملا نان به خزعلی قرض داد, آن هم تحت عنوان “بنزین در باک مقاومت ریختن”. خزعلی مدعی می شود که اکنون “امپراتوری بزرگ ایران” (لابد به رهبری کوروش کبیر زمان) تمام خاورمیانه را فتح کرده است و به حضور و “اقتدار” این امپراتوری در سراسر منطقه افتخار می کند و آن را مایه مباهات ایرانیان و جهان اسلام می داند. در ویدیو ضمیمه وی به صراحت می گوید این حرکت عظیم محور مقاومت و بخصوص مقاومت حماس در ٧ اکتبر سال گذشته (در حقیقت جنایت شنیع و هولناک حماس علیه غیر نظامیان و قتل عام فجیع قریب به ١٢٠٠ انسان که متعاقبا باعث کشتار دهها هزار فلسطینی شد) به دلیل حمایت “معنوی” امپراطوری جمهوری اسلامی” صورت گرفت و رای سازمان ملل نتیجه مستقیم آن است.
شب قبل از آن نیز حجت الاسلام مهدی نصیری که فارغ التحصیل حوزه های علمیه دامغان و قم و نجف می باشد, مهمان ویژه شهرام همایون در تلویزیون کانال یک بود تا از کارنامه سیاه خود در دهه سیاه و مرگبار ٦٠ و همچنین از اصلاحات و خاتمی از ره سفیدشویی دفاع کند. قرار است امشب (شنبه) نیز مجددا مهدی خزعلی میهمان این تلویزیون باشد تا با یک فرد دیگر که از توهم دانایی و خودبزرگ بینی رنج می برد مناظره کند.
تلویزیون کانال یک که اخیرا یک کنفرانس با حضور “جمع اضداد” در کادیز (قادس) اسپانیا برگزار کرد که در آن توهین و اتهامات سنگینی علیه همسر شاهزاده رضا پهلوی مطرح شد و طرفداران سامانه پادشاهی سکوت کردند, و آقای شهرام همایون در مقابل پرسش در مورد شفافیت مالی و هزینه و حامیان آن کنفرانس پرهزینه بر آشفته شد و گفت که به کسی مربوط نیست که هزینه این کنفرانس از کجا آمده (در حالی که خودش بارها همین پرسش را در باره دیگر کنفرانس ها و نشست های اپوزیسیون مکررا تکرار کرده است) روزانه (و شبانه) میکروفون در اختیار طرفداران یا وابستگان رژیم میگذارد و تئوریسن های این رسانه هر نوع مخالف و منتقد را به سبک اتحاد جماهیر شوروی سابق با شگرد دیوانه سازی و مجنون نمایی از نوع “پروفسور” آندره اسنژنوفسکی بعنوان روانی روانه تیمارستان های ویژه می کند.
در شرایطی که ملت ایران و بخصوص نسل جوان درگیر جنگی خونین و نابرابر با رژیم خونریز و ضد ایرانی جمهوری اسلامی هستند, شبانه روز میکروفون در اختیار عوامل رژیم گذاشتن, تحت بهانه سُست آزادی بیان, تا از “امپراطوری آخوندی” و “محور شرارت” و گروه های تروریستی دفاع کنند, عملی است صراحتا ضد ملی. یا وگرنه تلویزیون کانال یک نه تنها حاضر به انعکاس صدای مخالف (بجز موارد استثنایی) نیست بلکه مخالفین را “بیمار روانی” قلمداد می کند. بسیاری از هموطنان در فضای مجازی می پرسند “به کجا چنین شتابان؟” . اما من می گویم طبیعتا “کور عصا را میجوید، آب گودال را, و گودال هر دو را.