دکتر سیروس محسن وند
در مواجهه با انتقال قدرت از اوباما به ترامپ، چپگرا ها بسيار متاسف شدند و راستگراها بسيار شادمان، ولىحقيقت اينستكه جوجه را بايد آخر پاييز شمرد. شايد معلوم شود ترامپ آن فاجعه اى نيست كه چپى ها بيم دارند و آنمعجزه اى نباشد كه راست ها اميد دارند.
آنچه اهميت دارد اينستكه يك ديد واقعگرايانه نسبت به وقايع داشته باشيم. اين ديد واقعگرايانه را ميتوان از گذشته،يعنى برك اوباما آغاز كرد و به امروز، يعنى دونالد ترامپ بسط داد.
در اين بررسى، يك نكته را نبايد فراموش كنيم: برك اوباما و دونالد ترامپ هردو كارگزاران يك دستگاه هستند. ازچنين ديدگاهى، ميتوانيم كمى از تئورى توطئه را نيز با ادله ى خود بياميزيم. بدينگونه كه از يك دستگاه هوشمندهمچون دستگاه حكومتىِ آمريكا بعيد استكه يك رييس جمهور بر سر كار بيايد كه قرار است برنامه هاى رييسجمهور پيشين را خراب كند. آنچه كه بيشتر محتمل است، اگر دستگاه حكومت آمريكا يا راى مردم آمريكا را كمابيشتابع منطق بدانيم، اينستكه يك رييس جمهور براى تكميل برنامه هاى رييس جمهور پيشين و رفع كاستى هاى آن برمسند امور مينشيند.
اقدامات برك اوباما در رابطه با ايران، بخصوص براى دوستانِ دست راستى نياز به يادآورى است.
برك اوباما جمهورى اسلامى را بدون شليك يك گلوله به زانو نشاند. اقتصاد ايران را كه عمدتاً در خدمت شهواتنظام شيعى بود به ويرانى كشاند و خامنه اى را بى توجه به هارت و پورت هاى وى تا درگاهِ مسلخ كشانيد.
به واسطه ى اقدامات صبورانه ى برك اوباما، توان جنگى و تروريستى جمهورى اسلامى بشدت تضعيف شد وبرنامه ى اتمى به گورستان رفت. در دوران اوباما شاهد تشتت فزاينده در صفوف نيروها و جناح هاى جمهورىاسلامى بوده ايم. همين ديروز، همچنانكه اوباما در كاخ سفيد باقى است در مجلس اسلامى شنيديم كه تشتت به اوجتازه اى رسيد و فسادِ صادق لاريجانى، كليدى ترين جنايتكار جمهورى اسلامى به بحث گذاشته شد. همين امروزشنيديم كه جمعى از دوتابعيتى هاى نظام دستگير شده اند. همين امروز در فيسبوك ديديم كه مردم بخود جرات دادند ويك موتورسوار را از چنگ نيروى انتظامى نجات دادند.
بنظر ميرسد كه ضعف و تشتت در حكومت جمهورى اسلامى، پيش ازآنكه اوباما كاخ سفيد را ترك كند، هر روزركورد تازه ترى را خواهد شكست. بى انصافى است اگر فراموش كنيم كه اين روند در دوران رياست جمهورىبرك اوباما آغاز شد و هنوز درحال اوجگيرى است.
علاوه بر اينكه بايد انصاف داشته باشيم و بچه را با تشت در كوچه نياندازيم و اقدامات برك اوباما را يكسره مردودنشماريم، بايد نيز كمى از دانسته هاى خود بهره ببريم و بياد بياوريم كه وعده هاى انتخاباتى برك اوباما و تا اندازهاى، پروفايلِ حزب دمكرات، توجيه كاملاً قابل قبولى براى بن بستى استكه بنظر ميرسد برك اوباما به آن رسيده.
ميتوان گفت كه جمهورى اسلامى در دوران برك اوباما هرچه بيشتر به شير بى يال و دم و اشكم مبدل شد و از اينپس، كار به مرحله اى نزديك شده كه در حيطه ى حزب دمكرات نيست.
از اين ديدگاه و با توجه به اينكه دستگاه حكومتى در آمريكا يك دستگاه كور و بى منطق نيست و با چاشنىِ فرضيهى توطئه، ميتوان متوجه شد كه دونالد ترامپ رييس جمهور مناسب در لحظه ى مناسب براى كشور آمريكا است.
آنچه كه ما بايد در راه آن تلاش كنيم اينستكه ايران از اين بزنگاه تاريخى، سربلند بيرون بيايد.
انتخابات آمريكا به انجام رسيده و لحظه هاى تب آلود براى مردم آمريكا پايان يافت ولى اين ميتواند آغاز لحظه هاىتب آلود و خطير براى مردم ايران باشد.
