بهرام رحمانی :
رشد گرایش اسلامی در فلسطین
در سال‌های 1948 تا 1967، نوار غزه تقریبا همواره زیر اداره مصر بود. افکاری مانند عقاید اخوان‌المسلمین مصر، در جهان عرب که بسیار عرفی شده بود، به‌سرعت زمینه مساعد یافت.
با شکست در جنگ شش روزه و همراه با آن تصرف نوار غزه و اردن غربی توسط اسرائیل، بسیاری فلسطینی‌ها از سازمان آزادی‌بخش فلسطین(ساف) به رهبری یاسرعرفات مایوس شدند و به لشکر اسلام‌گرایان پیوستند.
در دهه هفتاد به‌نظر می‌رسید که اسرائیل اخوان‌المسلمین را تحمل می‌کند. اما فورا پس از انقلاب 1357 ایران و سقوط شاه در سال 1979، این وضع تغییر کرد. این در حالی است که ایجاد یک دولت دینی در ایران بر فلسطینی‌ها نیز تاثیر گذاشت.
اخوان‌المسلمین در سال‌های هفتاد در راهش به سوی نوار غزه، البته از جانب اسرائیل خوش‌آیند نبود، اما یک عامل قابل تحمل شمرده می‌شد. اسرائیل بخشا به‌این ترتیب، یک ضد وزنه علیه سازمان آزادی‌بخش فلسطین(ساف) می خواست زیرا کم‌تر راه تصرف دوباره فلسطین را می‌پیمود. ناگهان جناح نظامی اخوان‌المسلمین از هم پاشید تا از سرمشق حکومت اسلامی ایران پیروی کند. «جهاد اسلامی فلسطین» در سال 1979، توسط فتحی شکاکی یک دکتر طب و فلسطینی‌های هم‌فکرش پایه‌گذاری شد.
