«خبرنگاران ورزشی زرد، دروغ‌پردازان رسانه‌های عاشق کلیک»

محمودرضا گران :

با گسترش شبکه‌های اجتماعی و سهولت دسترسی به اخبار، پخش خبرهای نادرست و دستکاری شده و بعضا شایعه‌هایی که به‌صورت هماهنگ‌شده توسط جریان‌های خاص، تولید، منتشر و در سطحی وسیع گسترده می‌شوند، آسیب‌هایی جدی را بر افکار عمومی برجای گذاشته و می‌گذارد. تولیدکنندگان چنین مطالبی با سوءاستفاده از نیاز مردم به دانستن بیشتر، گاهی اوقات اصل یک خبر را طور دیگری مطرح می‌کنند و با حیله‌های مخصوص در نگارش تیتر و با به‌کارگیری انواع تکنیک‌های فریبکارانه، قضاوت خویش را بر سر مخاطب فرومی‌کوبند. شوربختانه به‌دلیل نبود دیدگاه‌های حرفه‌ای در بسیاری از رسانه‌های فارسی‌زبان در خارج از کشور، شاهد حضور خبرنگاران زردنویس بسیاری هستیم که در عرصه‌های مختلف و در رسانه‌هایی که توسط دولتهای غربی تأمین اعتبار می‌شوند، کار می‌کنند اما به کوچک‌ترین و ساده‌ترین پرنسیپ‌های شغلی خود بی‌توجه هستند و با وقاحت با همان شیوه‌های رفتار آموزش دیده در صداوسیما و یا سایر رسانه‌ها، به کار خود مشغولند!
در عرصۀ ورزش، پرورش‌یافتگان مکتب ناصر احمدپور با همان شیوۀ متداول در دهه هفتاد و در روزنامه زرد خبرورزشی، با تغییر شکل از رسانه‌های مکتوب به سایت‌های اینترنتی و تلویزیون‌های ماهواره‌ای، حالا فقط به کلیک‌خور بودن مطلب و نشاندن مخاطب پای جعبه جادو به‌هر قیمت می‌اندیشند و البته به افزایش دستمزد خویش که بی‌مایه فطیر است.
پخش خبر اعدام کشتی‌گیری در زندان دیزل‌آباد یقینا باعث آزردگی و رنج انسان‌هایی است که در قرن بیست‌ویکم به ارزش‌های جهان‌شمول پایبندند و می‌دانند که اعدام سالهاست که در بخش‌های وسیعی از جهان، دیگر “مجازات” نیست و به‌کلی از سیستم قضایی کشورها حذف شده است.
رادیو زمانه که در کشور هلند به ثبت رسیده و از سال 2004 به فعالیت مشغول است در تیتر اعلام این خبر مرتکب چند خطای بزرگ شده است: «اعدام کشتی‌گیر معروف به جرم تجاوز به یک زندانی دیگر». دروغ بزرگ اینجاست که در متن این خبر و در توضیح دلیل معروفیت حجت تدرو، او را تا اندازه نفر اول مسابقات انتخابی تیم ملی مطرح کرده‌اند که به‌کلی دروغ است و ناصحیح.
در اوزان 74 و 76 کیلوگرم هیچ‌گاه این شخص نفر اول نبوده در رقابت‌های انتخابی تیم‌ملی، جائیکه مهدی‌ حاجی‌زاده، هادی حبیبی، علی‌اصغر بذری، میثم مصطفی‌جوکار، صادق گودرزی، عزت‌اله اکبری، رضا افضلی، علیرضا قاسمی و نهایتا حسن یزدانی به‌عنوان قهرمانان المپیک، جهان و یا بازیهای‌آسیایی به‌اندازه‌ای مشهورند که بی‌نیازند از معرفی. اما حیلۀ کثیف این تیتر درجای دیگری است و آن اینکه همزمان با اعلام خبر اعدام حجت تدرو، او را مجرم معرفی می‌کند و با استفاده از شگردی که در رسانه‌های وابسته به قوه قضائیه ایران شاهد آن هستیم، تلاش می‌کند تا زشتی عمل اعدام را با پیوندزدن به موضوع البته ناپسند تجاوز جنسی در زندان، کمرنگ کند و ذهن مخاطب را به سمتی دیگر منحرف. تأسف اینجاست که سالها زندگی در کشورهای آزاد جهان هم باعث نمی‌شود که نحوه نوشتن و طرز اندیشیدن یک عده -که دستی در رسانه‌ها دارند- عوض شود و با همان اندیشه‌ها و دیدگاه‌هایی کار و زندگی می‌کنند که پیش‌تر؛ گویی تغییر جغرافیای زمینی هیچ اثری بر جغرافیای ذهنی‌شان نگذاشته است… درد ما را نیست پایان الغیاث.