رویکرد اپوزیسیون به انتخابات ؛ تحریم یا مشارکت ؟

فریدون ریخته گران :

اخیرا” رادیو فردا مصاحبه ای با نمایندگان دو رویکرد تحریم و مشارکت در امر انتخابات انجام داد که توجه به آن و تحلیل دقیق پاسخها و استدلالهای دو طرف، میتواند هم مردم و هم اقشار روشنفکری و جامعه مدنی را در تبیین راهکار مواجهه با انتخابات درنظام جمهوری اسلامی ، دارای برنامه و نقشه راه نموده و از سرگردانی و افتادن در برزخ تبلیغات حاکمیت و وابستگانش نجات دهد.
نماینده اردوگاه تحریم ، آقای مهندس مهران مصطفوی ، در دفاعیه خویش به درستی اذعان نمودند که طرفداران تحریم در اصل از مدافعان مشارکت در امر انتخابات آزاد و منصفانه هستند که به سبب داشتن 4 دهه تجربه از عملکرد نظام در استفاده ابزاری از انتخابات و عدم پایبندی به اصول دموکراسی و حقوق شهروندی از یکسو وبویژه تجربه 20 سال اخیراصلاح طلبان (از دوره اصلاحات) که علیرغم مهیا بودن امکانات و قوای مقننه و اجرائیه، عملا” از پیشبردن شعارهای خود عاجز گشتند و در نهایت نظام توانست علیرغم بی اعتنایی به رای میلیونها شهروند ایرانی مجددا” فضای یاس و خودکامگی را حتی فراتر از دوران ماقبل اصلاحات برقرار نماید و حتی در ادامه اصلاح طلبان را نیز از پیگیری مطالبات و خواسته های آزادیخواهی شان  منصرف نماید ، نشان داد که این رژیم هرگونه برنامه جمهوریخواهی که هدفش ارتقاء وجه مادی فلسفه زندگی (لائیسیته) باشد را بر نمی تابد و تنها خواست او که اتفاقا” برخاسته از ایدئولوژی وجودی این نظام نیز هست غالب نمودن وجه دینی ناشناخته ای تحت عنوان ” مذهب شیعه اثنی عشری از نوع ولایت مطلقه فقیه ” بر کلیه وجوه زندگی ایرانیان میباشد. بدیهی است که با وجود این نیت پیشینی از سوی متولیان انقلاب که توسط نیروی مسلح سپاه پاسداران وشبه نظامیان بسیجی و حتی بخشی از ارتش حمایت میگردد، دلخوش نمودن مردم به ایجاد تغییر از راه انتخابات ، مغلطه و فریب شرم آوری بیش نیست.  در سوی مقابل آقای علی افشاری از اسلامیون سابق انجمن دانشجویی قرار داشتند که سعی میکردند چنین به شنونده این مصاحبه القا کنند که نتیجه تحریمی که مخالفان استبداد مذهبی تبلیغ میکنند به بی عملی و تداوم عمر رژیم می انجامد ! ایشان با رندی دقیقا” همان ایرادی که می بایستی به آنها و رای دهندگان منتسب نمود که با مشارکتشان از یکسو به پیکر نیمه جان رژیم ،روحیه و جانی تازه میبخشند و از دیگر سو به جامعه بین المللی ، که با دیدن حجم بالای مشارکت ، گیج و متحیرگردیده، آدرس غلط میدهند و آنها را در این باور که مردم ایران حامی و پشتیبان حکومتشان هستند نگهمیدارند که نتیجه این فریب بزرگ همانا دادن طول عمر پربرکت به خامنه ای و سپاه و شورای نگهبان و ماشین سرکوب آنهاست. با وجود این واقعیت ، اصلاح طلبان طوری ژست میگیرند که گویی اپوزیسیون تر؟! از اپوزیسیون واقعی نظام بوده و نگران هستند که تاکتیک تحریم آنها به تداوم عمر رژیم بیانجامد!.
بدیهی است که اگر اقشار عظیم معلمان ، کارگران ، کاسبان خرده پا ،حقوق بگیران ، بازنشستگان ، فارغ التحصیلان بیکارو زنان جوان و تحصیلکرده برای اعلام اعتراض خود به حکومت از رای دادن به آنها خودداری کنند مطمئنا” پیامی ،که خالی بودن حوزه های رای گیری و نیز پائین بودن آراء کاندیدهای شورای نگهبان و رهبری، به نظام و جامعه جهانی مخابره میکند به مراتب موثرتر و مفید تر از روشی است که طی این چهل سال آزموده شده و نتیجه اش به اینجا رسیده که هنوز نتوانسته ایم به ابتدایی ترین خواسته ها و مطالبات سیاسی دوران انقلاب دست یابیم. سئوالی که باید از این اصلاح طلبان پرسیده شود اینستکه دقیقا”چهل سال هست که طبق روش شما این مردم پای انتخابات حاضر شده اند و به بن بست کنونی رسیده ایم چرا از آزمایش راهی که اپوزیسیون مدعی اند میتواندنتیجه بهتری داشته باشد دوری می جویید؟ غیر از این هست که خود شما دل در گرو این نظام دارید؟ غیر از این هست که نمود آینده سیاسی شما در این سیستم راحت تر از یک سیستم دموکراتیکی برآورده میشود که در آن رقبا واحزاب گوناگونی سر راه شما و قدرت قرار خواهند گرفت؟
با ملاحظه این واقعیت ها مردم آگاه و بویژه جوانان کشورمان بایستی از روی اراده و برنامه ، به روش سیاسی  ” تحریم “که از سوی دلسوزترین و آگاهترین شخصیتهای آزادیخواه و روشنفکر جامعه ایرانی ارائه شده اقبال نشان دهند تا اولین گام در راه تغییر رژیم بعد از چهار دهه خوشبینی و فرصت سوزی و انتظار اصلاح و ……. برداشته شده و در گامهای بعدی هم اپوزیسیون و هم مردم بر پایه این حرکت و جنبش عمومی نسبت به مطالبه خواستهایشان اقدام خواهند نمود. اما اگر چنانچه دوباره اسیر روش منسوخ و بی نتیجه گزینش بد از بدتر گردیم و بقول آقای مصطفوی نظر بدترین ( خامنه ای ) را اجرا کنیم در آنصورت میتوان امیدوار بود که روال بهمین طریق تا ابد ادامه یابد و نسلهای بعدی ما نیز از فیوضات حکمرانی نوه ها و نبیره های تحفه های کنونی بهره مند گردند. و هر از 4 سال یکبار به بهانه های جدیدتری نسلهای بعدی اصلاح طلبان به ادامه این مشارکت تشویقمان کنند. و این دور تسلسل ادامه یابد … .

مقاله ای از داخل ایران با اسم مستعار به سایت وزین میهن