همنشین بهار :
اسب تروآ Trojan Horse اشاره به داستانی از یک جنگ است که در انه‌اید Eneid، منظومه حماسی شاعر روم باستان – ویرژیل Virgil – همچنین در ادیسه هومر و منابع دیگر اشاره شده‌است.
اشاره به اسبی چوبین است که نیروی مهاجم درون آن قایم شده بود و با آن، قلعه شکست‌ناپذیری که با محاصره و جنگ سقوط نمی‌کرد، درهم شکست.
این بحث که بخش اصلی آن، اوائل سال ۲۰۱۲ تهیه شده، به سیروس نهاوندی از اعضای کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی می‌پردازد. اگرچه مدت‌ها روی این موضوع کندوکاو کرده‌ام، با اینحال حاصل کارم از دقت کافی برخوردار نیست. چرا؟ چون تشریح همه‌جانبه اینگونه مسائل از عهده کسانی برمی‌آید که برخلاف من، کار سازمانی و تشکیلاتی کرده، و بطور خاص با سازمان انقلابی حزب توده ایران در خارج از کشور و نیز «سازمان رهایی‌بخش خلق‌های ایران» آشنا و نزدیک بوده‌اند. از نارسایی و اشتباهات آن پوزش می‌خواهم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حسین‌زاده و عضدی اسرار زیادی را با خود به زیر خاک بردند
داستان پر رمز و راز سیروس نهاوندی که در آغاز شور آزادیخواهی و مردم دوستی داشت، براستی عبرت انگیز است. نقش وی و عباس شهریاری، همچنین امثال حسین یزدی، مسعود بطحایی، احمدرضا کریمی، محمد توکلی‌خواه و موسی رادمنش…، در ضربه زدن به مبارزین میهن‌مان، تردید برنمی‌دارد.
…
از سیروس نهاوندی، جدا از کتاب خوب آقای باقر مرتضوی(حلقه گمشده)، و مقاله آقای محمد حسین خسروپناه، آقایان حمید شوکت، ایرج کشکولی، محسن رضوانی، مهدی خانبابا تهرانی، کورش لاشایی، سیامک لطف‌اللهی، رضا نعمت‌اللهی، هادی و حمید گرامی‌فرد، علی حسینی، صفر قهرمانی…صحبت کرده‌اند. همچنین آقای ناصر رحمانی‌نژاد در مقاله «… قورباغه ابوعطا می‌خواند» به سازمان انقلابی و سیروس نهاوندی اشاره می‌کنند. تهرانی (بهمن نادری‌پور) بازجوی ساواک نیز از او در دادگاهش حرف زده‌است. متاسفانه آنچه از زبان آقای پرویز ثابتی در کتاب «در دامگه حادثه» آمده، نکته تازه‌ای ندارد. سربازجویان ساواک، آقایان رضا عطار پور(حسین زاده) و محمد حسن ناصری(عضدی) هم که از ریز جریان سیروس نهاوندی باخبر بودند، رفتند و اسرار زیادی را با خود به زیر خاک بردند. امثال رسولی(ناصر نوذری) و… نیز تا کنون در مورد سیروس نهاوندی و موارد مشابه، چیزی ننوشته‌اند.
