حسن ایوبزاده
” چه کسی میتواند ملتی را محو و نابود سازد که
برای کسب آزادی خود پیگیرانه مبارزه میکند و
آماده است بهای این آزادی را بپردازد … ”
جواهر لعل نهرو
در دو سده اخیر بموازات اعتلای جنبش ملی – رهایبخش کورد، شاهد سرکوبهای خونین این جنبش از سوی حاکمان شاهی و اسلامی و از بین بردن فیزیکی سران جنبش و پیشمرگان آن بودهایم. در دوران اخیر و بویژه پس از انقلاب بهمن ٥٧ سرکوب و ترور مردم کورد و نمایندگان فکری آن در ایران به اوج خود رسید. این پروسه از قتل عامهای جمعی در قارنا و قلاتان و ایندرقاش تا ترور رهبران و اعضاء احزاب سیاسی کورد در داخل و خارج از ایران همواره ادامه داشته است. در این میان، ترور رهبران حزب دمکرات کوردستان ایران در وین و برلین جای خاصی را بخود اختصاص میدهد. امری که موجب افشاء نقش و محکومیت جهانی رهبران جمهوری اسلامی در این ترورها شد. در این میان حکم صادره از دادگاه میکونوس در مورد ترور دکترصادق شرفکندی دبیرکل ”حزب دمکرات کردستان ”ایران” عبدلی، اردلان (نمایندگان حزب) و دهکردی پس از سه سال و نیم بررسی، در ١٠ آوریل ١٩٩٧ به مجرمیت آمران کشتار(خامنه‌ای، رفسنجانی، فلاحیان، محسن رضائی و علی اکبر ولایتی) و عوامل اجرائی (دارابی، رحیل، امین و آتریس) انجامید. اما درپرونده‌ی ترور دکتر قاسملو، دولتمردان اتریش خود در مظان اتهام تمکین به فشار آمران ترور( سران جمهوری اسلامی) قرار گرفتند. مسئولین رسیدگی به پرونده با عدول از وظایف قانونی خود و تحت فشار مقامات سیاسی دولت اتریش، متهمین را آزاد کرده، آنها را به سوی تهران اسکورت نمودند. در حکم صادره از سوی دادگاه میکونوس به تشابه شیوه‌ی ارتکاب جرم، یکسانی آمرین، نحوه‌ی اجرای ترور و انگیزه جنایت وین و میکونوس اشاره شده است. لیکن وجه تمایزی نیز وجود دارد. این وجه مشخصه را میتوان در عملکرد قضات و سیاستمداران دوکشور آلمان و اتریش به روشنی مشاهده نمود. تاکنون دهها مورد شکایت از سوی نمایندگان پارلمان اتریش در خصوص تشکیل کمیته‌‌ی تحقیق یا کمیسیون رسیدگی به تخلفات دولت اتریش، دادگستری و دستگاه پلیس، در نشستهای پارلمانی در سال ١٩٩٧طرح گردیده، لیکن شکایات نمایندگان برای بازنگری به تخلفات دولت و مسئولین سیاسی و قضائی در پرونده‌ی ترور دکتر قاسملو و عبدالله قادری بدون توجیه قانونی مردود اعلام گردیده است. برای نمونه میتوان به “مختصر نویسی پروتوکولهای نشست ٧٠ ” پارلمان اتریش مراجعه کرد! (1) اظهارات بسیاری از نمایندگان پارلمان اتریش نسبت به مداخلات سیاسی بی رویه‌ی مقامات دولتی اتریش در امور قضائی، مساله نوریکوم و مسئولیت دولتمردان در فروش همزمان سلاح به دولتهای متخاصم در جنگ عراق و ایران هیچگاه ره به جایی نبرد و دولت را وادار به قبول ایجاد کمیته تحقیق نکرد.
تهدید به افشای فروش اسلحه از سوی دولت جمهوری اسلامی، دولت اتریش را در برابر تروریسم دولتی به زانو درآورد. انتقال غیرمستقیم فشار دولت اتریش به دستگاه دادگستری موجب تمکین گردانندگان دستگاه قضائی شد. ازین رو، به عقب انداختن عمدی معاینه محل، انجام ندادن آزمایشات لازم پزشکی از متهم مجروح، عدم توجه به گواهی فروشنده موتورسیکلت به صحرارودی، همچنین بی توجهی به نظرات کارشناسان در مورد نحوه‌ی بکارگیری سلاحها و سمت و سو و دوری و نزدیکی تروریستها به قربانیان، عدم توجه به تناقض گوئیهای متهمین و چگونگی مجروح شدن صحرارودی، بی‌مبالاتی، بیدقتی، سهل انگاری قضات و پلیس قضایی در روند رسیدگی کاملا مشهود است.
تحقیقات مقدماتی انجام گرفته از سوی پلیس ضد ترور اتریش به ریاست دکتر کیسلر برای صدور قرار توقیف صحرارودی سردسته‌ی تیم ترور و حاجی مصطفوی(فراری) و بزرگیان از سوی قضات تحقیق کافی بود. هلموت چیلک شهرداروقت وین، بخش ضد ترور را از رسیدگی به پرونده ترور منع و آنرا به بخش فرتوت و ناکارای ”پلیس وین” ارجاع داد. اقدام وی منجر به انحراف مسیرپرونده گردید. این امر اعتراض برخی از نمایندگان پارلمان اتریش را برانگیخت. مدارک جاسوسی هلموت چیلک برای چکسلواکی (2) در ازاء دریافت مزد و نیز افشای اسناد جاسوسی رئیس پلیس وین برای دولت آلمان شرقی که بدون صدور قرار آزادی بزرگیان، نامبرده را آزاد کرده، به سفارت ایران تحویل داده بود، علنی شد. این یکی از موارد بسیار مهم نقض قانون است که مسکوت گذاشته شد.
سخنگوی دولت و مامورین دولتی اتریش، شایعات دستگاههای ترور جمهوری‌اسلامی را به نام واقعیات موجود در پرونده به رسانههای گروهی انتقال داده، آنان نیز با انتشار پر آب و تاب آن شایعات، به خلافگویی دولتمردان اتریش و به بیراهه کشاندن مسیر تحقیق، به خارج کردن جمهوری اسلامی از زیر بار مسئولیت کمک کردند.
لازم به توضیح است که مامورین تحقیق، بویژه پلیس وین، عامدا از اصطلاح مذاکره بین کوردها و ایرانیها سخن بمیان میاورد. این یک عوام فریبی سیاسی بود، چرا که بازپرسان مجبور نبودند از سفارت ایران در رابطه با همکاری فاضل رسول و اغوای دکترقاسملو و دست داشتن مامورین سفارت جمهوری اسلامی در آن، تحقیق بعمل آورند. پلیس وین درجریان وقایع منتهی به ترور دکتر قاسملو قرارگرفته بود. پلیس افراد فعال در اجرای طرح ترور را به خوبی میشناخت. موارد عدیده‌ای در پرونده وجود دارد که نشان دهنده خودداری مامورین تحقیق درانجام وظایف قانونی شان برای حفظ حقوق قربانیان ترور میباشد. بالاترین مقامات سیاسی اتریش در مظان اتهام همکاری با مقامات ایران قرار گرفتند. دستگاه پلیس وین و قضات تحقیق ازتعقیب افراد امنیتی رژیم در ارتباط با ترور دکتر قاسملو خودداری کردند.
چنانچه گفته شد بعد از ارتکاب ترور و پخش اخبار آن، از سوی شبکهی اطلاعات سفارت ایران در وین جهت گمراه کردن افکار عمومی و رهنمود به قضات برای تغییر مسیر رسیدگی به پرونده، اخبار گمراه کننده‌ای به مطبوعات اتریش داده شد. نمونه‌ای از آن دروغپراکنی‌ها، پخش مصاحبهای با آقای جلال طالبانی در تهران بود. آقای طالبانی بهنگام پخش خبر تروردکتر قاسملو و عبدالله قادری در تهران، در مصاحبه‌ا‌‌ش با صدای جمهوری اسلامی گفته بود: “ترور دکترقاسملو و عبدالله قادری کار دولت عراق است.” سیاستمداران معمولا بدون استناد به دلیل در مسائلی که هنوز تحقیقی صورت نگرفته است اظهار نظری نمیکنند. اظهار نظر آقای طالبانی این تصور را در اذهان مردم کورد و روزنامه نگاران ایجاد کرد که ایشان از ابتداء در جریان ماجرا قرار داشته است. مطالب نوشته شده در رسانههای گروهی در رابطه با ترور دکتر قاسملو متاثر از اطلاعات نادرست و تحریف شده بود. از جمله نمونه مشخص آن را میتوان در شماره ویژهی بولتن انستیتو کورد در پاریس به مناسبت ترور دکتر قاسملو در ژوئیه – اوت ١٩٨٩ مشاهده کرد. در این ویژهنامه از فاضل رسول چون عضو هیات مذاکره‌کننده‌ی کورد یا جانبدار دکتر قاسملو نام برده شده است. این گفته برعکس و خلاف واقع بود.
در همین رابطه نوشتن سوگنامه‌ای پرسوز و گداز در مدح فاضل رسول از سوی بن‌بلا (3)، عدم اشاره به دکتر قاسملو و عبدالله قادری و خودداری از دادن هرگونه اطلاعاتی که میتوانست در جریان تحقیق مفید واقع شود بخودی خود گویای همکاری و خدمتگزاری امثال فاضل رسول، بن بلا و دیگر افرادی است که در مقابل دریافت پول و …. در مقاطع مختلف طرح ترور را انجام دادند. فاضل رسول به استناد مدارک و اظهارات شهود در پرونده ترور، فردی حزب اللهی بوده، کاملا در خدمت رژیم تروریستی خمینی قرار داشت. او پس از اخذ جواز پناهندگی از جمهوری اسلامی ایران احتمالا با صلاحدید کارگردانان جمهوری اسلامی به لبنان اعزام شده، به مدت ٤ سال و ٣ماه در آنجا ماندگار شده بود. او در پاسخ به پرسش مامور امور پناهندگی وین در رابطه با اشتغالش در لبنان، گفته بود: “در آنجا به کار سیاسی اشتغال داشته است”. طبیعی است کار سیاسی وی در رابطه با حزب الله لبنان بوده باشد، چرا که سفر ایشان به لبنان با صلاحدید مسئولین امنیتی جمهوری اسلامی ایران و با در دست داشتن مدارک مربوط به پناهندگی ایران صورت گرفته بود.
ورود فاضل رسول به دور دوم مذاکره و حذف طالبانی از قبل برنامه ریزی و پیش بینی شده بود. برخی از افرادی که درجریان انجام مذاکره بودند نه خود تمایلی به دادن اطلاعات به پلیس قضائی داشتند و نه پلیس تمایلی به تحقیق از آنها داشت. از جمله، یکی از آنها احمد بن بلا بود. چنانکه پیشتر اشاره شد پلیس وین هیچگاه در رابطه با خرید غیر قانونی آپارتمانی برای بن‌بلا در وین و پرداخت بهای آن از سوی فاضل رسول به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران تحقیقی به عمل نیاورد.
اطلاعات آقای بنی صدر نیز در رابطه با فاضل رسول بر اساس گفته‌ی آقای طالبانی به نقل از خانم کارول هوبر در کتاب ” رویای کوردستان، عشق و مرگ رحمان کورد” ناشی از عدم شناخت دقیق ایشان از شخصیت واقعی فاضل رسول بوده است. قضات تحقیق اتریش برای جلوگیری ازهرگونه درگیری با سفارت ایران و به منظور رفع اتهام از رژیم جمهوری اسلامی در راستای سیاست تمکین دولت اتریش در این بازی سیاه از چنین ترفندهایی بهره گرفتند، وگرنه پلیس قضائی و قضات تحقیق میبایست در رابطه با ارتباط کاری فاضل رسوڵ با دستگاه امنیتی رژیم در سفارت ایران و مهمترین مهره‌های امنیتی رژیم و جاسوسان جمهوری اسلامی در وین (ماغری و انصاری) و پیشینه وی درلبنان، چین و ایران تحقیقات لازم را بعمل میاوردند.
در رسیدگی به پرونده ترور دکتر قاسملو و عبدالله قادری آذر نواقص متعددی به چشم میخورد. از جمله عدم تحقیق از آقایان نوشیروان مصطفی امین و جلال طالبانی که ” پێشنهاد دهنده‌ی مذاکره ” و ترتیب – ¬دهنده‌ی ملاقات دکتر قاسملو و عبدالله قادری آذر با تیم مذاکره کننده (محمد جعفری صحرارودی مشهور به ” برادر رحیمی” حاجی مصطفوی، امیر منصور بزرگیان و فاضل رسول در دور اول مذاکرات). آقای طالبانی شخصا از مراجعه و ادای شهادت و دادن اطلاعات خود که میتوانست به پرسشهای بسیاری در پرونده پاسخ گوید، خودداری کرده بود.
آقای طالبانی پیشنهاد کننده اصلی مذاکره به هاشمی رفسنجانی و دکتر قاسملو بود. هیچگونه اطلاعی از طرح پیشنهادی آقای طالبانی با رفسنجانی و شرایط آن تاکنون از سوی حزب دمکرات کوردستان ایران و قضات رسیدگی‌کننده و پلیس قضائی اتریش منتشر نشده است. آقای طالبانی و سازمانش در این مورد سکوت کرده‌اند. به مستفاد ازترجمه پیاده شده از نوار باقی مانده از مذاکره، گفتههای دکتر قاسملو نشانگر باور ایشان به ادامه مبارزه مسلحانه و رد پیشنهاد خلع سلاح پیشمرگان حزب دمکرات کوردستان ایران از سوی جمهوری اسلامی در صورت رد درخواست خودمختاری از سوی نمایندگان رفسنجانی است. آخرین گفتههای دکتر قاسملو چند دقیقه پیش از اعدام – ترورش به وسیله دیپلمات تروریستهای رفسنجانی گویای این امر است. آقای طالبانی با توجه به مناسبات بسیار نزدیکش با هاشمی رفسنجانی تاکنون در رابطه با نقش خود و اساس توافق اولیه با آقای رفسنجانی و جریان ترور دکتر قاسملو سکوت اختیار کرده است. هرچند در نقل گفتههای اخیر وی در مورد فاضل رسول از سوی کارول پرون هوبر، بطور ضمنی جمهوری اسلامی را به ترور دکترقاسملو و به صورتی مبهم فاضل رسول را به همکاری و همدستی با تروریستها متهم کرده است. خانم کارول برون هوبر در نقل قول از آقای طالبانی میگوید: ” طالبانی فکر میکند” که او) فاصل رسول( با خلق اجندائی فریبکارانه، تلاش میکرد توانایی خود را برای میانجیگری در بین کورد و دولتهای ستمگر حاکم ثابت کند. او مایل بود نقش مهمی در حل مساله کردستان بازی کند.
رفسنجانی رئیس جمهور وقت جمهوری اسلامی از اعضای ” کمیته امور ویژه (کمیته کشتار) بود. قضات تحقیق از مقدمات طرح ترور دکتر قاسملو و کسانی که در مذاکره شرکت داشتتند کاملا آگاه بوده‌اند. آنان علیرغم این آگاهی از آقایان طالبانی و نوشیروان مصطفی امین(معاون وقت آقای طالبانی) که در دور اول مذاکرات در وین حضور داشتند، تحقیقی به‌عمل نیاوردند. آقای طالبانی اخیرا در مصاحبهای با خانم کارول پرون هوبر نویسنده‌ی کتاب ”رویای کوردستان، عشق و مرگ رحمان کورد” به نکات قابل تعمقی از جمله هویت فاضل رسول و نقش وی در اجرای طرح ترور دکتر قاسملو اشاره کرده است. بررسی بهنگام آن اطلاعات و تحقیق در مورد آنها میتوانست مسیر رسیدگی به پرونده را تغییر دهد.
دور اول مذاکرات وین با ابتکار طالبانی و شرکت نوشیروان مصطفی و نقش فاضل رسول
فاضل رسول در دور اول مذاکره نقش بادی- گارد تروریستهای مذاکره کننده (صحرا رودی وحاجی مصطفوی) را به عهده داشت اما در دور دوم مذاکره که ٧ماه بعد از آن صورت گرفت، سازمانده مستقیم و مسئول تعیین محل مذاکره بود. با توجه به اظهارات یکی از نزدیکان فاضل رسول و شواهد موجود در پرونده، او تروریستها را قبلا در محل ترور جا داده بود. آنان در خلال اقامت در آپارتمانی که متعلق به رفیقه‌ی فازل رسول بود به دستکاری قفل در ورودی پرداخته، با اطراف محل و راههای ورود و خروج و همچنین چگونگی دسترسی به سفارت ایران که با محل ترور ٧ دقیقه راه عابر پیاده بود، آشنا شده بودند. در سال ١٩٨٩ هنوز تلفن دستی وجود نداشت. در محلهای بخصوصی کیوسک تلفن وجود داشت. پیدا کردن کیوسیک تلفن برای غریبه‌ای ناآشنا به محل و زبان آلمانی دشوار بود. بزرگیان پس از ارتکاب ترور و مجروح شدن تصادفی صحرارودی و فرار حاجی مصطفوی به خوبی از اطلاعات خود از محل استفاده کرده، سفارت جمهوری اسلامی را درجریان ترور و مجروح شدن تصادفی صحرارودی قرار داده بود. به گفته آقای طالبانی، فاضل رسول تروریستهارا در منزل خود برای مدتی اسکان داده بود. با توجه به نکات یاد شده، تروریستها با اطراف محلی که میبایست ترور در آنجا صورت گیرد آشنائی کامل داشتند. تمامی راههای منتهی به سفارت ایران را میشناختند. با محل تلفن عمومی آشنا بودند. قضات تحقیق به این مسائل مهم کمترین توجهی نکرده بودند.
فاضل رسول مسئول مالی شبکه ترور نیز بود. او قبل از ارتکاب قتل، هزینه اقامت تروریستها در هتل و تماسهای تلفنی آنها با تهران را پرداخته بود. تروریستها با اطمینان ازاجرای طرح ترور و آگاهی از قربانی کردن همکارشان، هزینه اقامت خود در هتل و خرجهای دیگرشان را از شماره حساب فاضل رسول پرداخته بودند. آیا قضات تازه کار و بی‌تجربه در این قضیه، با عدم شناخت ازین سوءنیت و اقدام تروریستها، نمیتوانستند به کنه قضایا دست یابند؟!
بنیصدر ، بن‌بلا، فاضل رسول و مجله الحوار
آقای بنی صدر در خاطرات دوران ریاست جمهوری‌اش اشاره‌ای به دیدار بن‌بلا – رئیس جمهور اسبق الجزایر کرده است. ایشان در رابطه با درخواست مصرانه بن‌بلا برای ملاقات با خمینی سطری چند نگاشته است. گویا درخواستش مستجاب و حاجتش برآورده شده بود. بن‌بلا بعد از دیدار با خمینی در سلک نویسندگان ” الحوار” برای فریب مخالفین جمهوری اسلامی به خدمت درآمد. از آن پس، وی مزدی خونالود را در ازای کاری در خور فهم و تجربه‌ا‌ش از رژیم تروریستی جمهوری اسلامی دریافت کرد. نمونه آشکار آن با توجه به اسناد موجود در پرونده ترور دکتر قاسملو خرید آپارتمانی برای وی در منطقه‌ی یک وین به قیمت یک میلیون و چهار صد و پنجاه شیلینگ و پرداخت آن از سوی فاضل رسول به نمایندگی از رهبران تروریست جمهوری اسلامی ایران میباشد. کشاندن بن بلا از سوی جمهوری اسلامی ایران به مذاکره را میتوان تنها در چارچوپ جدی وانمود کردن قصد دولت ایران برای حل مساله کورد در ایران و اغوای دکتر قاسملو در نظر گرفت. بی شک رسیدگی و تحقیق مساله خرید آپارتمان نامبرده در شهر وین برای بن‌بلا و پرداخت بهای آن از سوی فاضل رسول میتوانست برخی از حقایق را آشکارکرده، درنتیجه موجب انصراف قضات از صدور لغو قرار توقیف صحرارودی و مصطفوی و بزرگیان شود. از آنجائی که قضات تحقیق در پرونده تمایلی به کشف حقیقت ماجرا نداشتند. درین مورد تحقیقی به عمل نیاوردند.
” الحوار” مجله‌ای بود در راستای دفاع از مشی سیاسی خمینی. این مجله توسط احمد بن‌بلا و فاضل رسول و عربی دیگر از مراکش که در روز ترور دکتر قاسملو در وین آفتابی شده بود بزبان عربی در بیروت منتشر میشد. پلیس در رابطه با ارتباط دکتر بنی صدر، فاضل رسول و بن‌بلا و آن عرب مراکشی که در روز ترور دکتر قاسملو در وین به همراهی یکی از نزدیکان فاضل رسول به خانه‌اش رفته بود، تحقیقی به عمل نیاورد. مجله الحوار دامی برای شکار مخالفین سیاسی رژیم جمهوری اسلامی بود. در اجندای فاضل رسول شماره تلفن مخالفین سیاسی رژیم خمینی نظیر مسعود رجوی، بنیصدر، دکترقاسملو و دهها نفر دیگر وجود داشته است. از سوی پلیس قضائی اتریش دررابطه با شخصی که حلقه وصل دکترقاسملو با بن‌بلا و فاضل رسوڵ بود، تحقیقی صورت نگرفته است. اینکار نمیتواند ناشی از تساهل، فراموشکاری یا احیانا بی دقتی بوده باشد!!
در منزل فاضل رسول و همسرش دو قبضه سلاح از سوی پلیس اتریش یافت شد. جواز آنها به اسم همسر رسمی فاضل رسول صادر گردیده بود. از سوی قضات تحقیق در مورد علت وجود سلاحها در منزل فاضل رسول تحقیقی صورت نگرفت. قضات تحقیق در پرونده ترور دکتر قاسملو در رابطه با ارتباط کاری نامبرده با سفارت ایران و مسئول بخش امنیتی آن بنام انصاری و سفیر جمهوری اسلامی، همچنین مساله خرید آپارتمان برای بن‌بلا تحقیقی نکردند. هر چند بسیاری از اقدامات شبکه ترور که در ارتباط با سفارت ایران بود ماهیتی مجرمانه داشت، قضات تحقیق آنها را امری سیاسی و در ارتباط با بخش امنیتی سفارت ایران انگاشته، از ورود و تحقیق در آنها خودداری کرده بودند. تحقیقات صورت گرفته از سوی پلیس قضائی اتریش در پرونده ترور دکتر قاسملو بشدت ناکافی، سهل انگارانه، درمواردی غیرقانونی و در جهت تضییع حقوق قربانیان ترور و کمک به رهانیدن تروریستها از مجازات جرائم ارتکابی بود. در پشت این اعمال غیر قانونی، اراده‌ی سیاسی بالاترین مقامات دولتی اتریش قرار داشت.
در پرونده ترور دکتر قاسملو از اقدامات تنها یک شبکه اطلاعاتی در شهر وین سخن رفته است. دستوراتی که مستقیما از تهران صادر میشد، در وین از سوی فاضل رسول که سرپرستی شبکه را عهده‌دار بود، دریافت میگردید. پلیس قضائی از ورود در تحقیق و جمع آوری مدارک موجود در نزد فاضل رسول و ماغری نامی که از مامورین اطلاعاتی شاغل در سفارت جمهوری اسلامی بود، خودداری کرده بود. همسر فاضل رسول از تماس تلفنی بنی صدر و اطلاع سریع وی از جریان ترور دکتر قاسملو در نزد پلیس، اظهار تعجب کرده بود. به گفته‌ی وی ترتیب کار طوری داده شده بود که تنها مذاکره‌کنندگان یعنی نمایندگان سیاسی علی اکبر هاشمی رفسنجانی (بنامهای محمد جعفری صحرارودی، مشهور به برادر رحیمی و حاجی مصطفوی و فاضل رسول) از مذاکره و محل آن با دکتر قاسملو – دبیرکل حزب دمکرات کوردستان و عبدالله قادری نماینده حزب در اروپا اطلاع داشتند. د. قاسملو و عبدالله قادری آذر با اتومبیل فاضل رسول برای رد گم کردن از دم در هتل هیلتون به محل مذاکره که مسافت آن در حدود ٢ دقیقه است، برده میشدند. در صورتیکه تروریستها به علت آشنائی دقیق قبلی با محل ترور نیازی به همراهی فاضل رسول یا استفاده از وسیله‌ی نقلیه نداشتند.
با استناد به گفته‌ی همسر قانونی فاضل رسول، آقایان جلال طالبانی و کمال فواد، نماینده اتحادیه میهنی در تهران ”درجریان مذاکره بین نمایندگان رفسنجانی و دو تن از نمایندگان حزب دمکرات کوردستان” ایران قرار گرفته بودند (4). بنظر نمیرسد که وکیل خانم دکتر قاسملو از اطلاعات موجود در پرونده قبل از اسکورت تروریستها به تهران اطلاع یافته باشد. در ضمن مساله ارتباط تلفنی دکتر بنیصدر با فاضل رسول و بن‌بلا در هنگام اقامت آقای بنی صدر درپاریس و اطلاع ایشان از جریان مذاکره و نیز قراداد نوریکوم و اطلاع سریع وی از جریان ترور و تماس گرفتنش با همسر فاضل رسول برای قضاتی که بنا را بر نقض قانون کشورشان و زانو زدن در برابر ترور گذاشته بودند مساله دردسرسازی بوده، میبایست به آنها توجهی نشود.
در خاتمه لازمست اشاره کوتاهی به نقاط ضعف رهبری حزب دمکرات کوردستان ایران در جریان پرونده ترور دکتر قاسملو دبیرکل حزب نامبرده بشود. در جریان بررسی پرونده و رویدادهای پس از آن، فقدان وکلایی مجرب و با تجربه برای پیگیریی پرونده و عدم همکاری حزب دمکرات کوردستان” ایران’ با خانم دکتر قاسملو جهت طرح شکایت و پیگیری تعقیب پرونده در مراجع بین‌المللی به چشم میخورد. وکلای گمنامی که مدت مدیدی بعد از ترور و اسکورت تروریستها به تهران به وکالت از خانم دکتر قاسملو اقامه‌ی دعوی کردند، عملا نتوانستند نقشی درجریان تحقیق ایفا کنند. تاخیر در اقامه دعوی و بی عملی مسئولین حزب دمکرات کوردستان ایران در خارج و استفاده جمهوری اسلامی از اهرم فشار و تهدید توانست زمینه‌ی رهائی متهمین را به آسانی فراهم کند.
***
برنامه ریزی و اجرای ترور دکتر قاسملو از سوی دولت ترور و اختناق جمهوری اسلامی ایران، همکاری دوستان به احتمال ناآگاه در این روند سیاه و وارد شدن امثال بن بلا – رئیس جمهور به اصطلاح انقلابی اسبق الجزایر در این بازی پلید درقبال آپارتمانی به قیمت یک میلیون و چهارصد و پنجاه هزار شیلینگ، به بهای جان یکی از شریف ترین و انقلابی ترین سیاستمداران شرق نزدیک، قهرمان ملی ملت کورد – دکتر عبدالرحمن قاسملو تمام شد، جان شیفتهای که زندگی خود را در پای آرزوهای سترگ ملت مبارز و تحت ستم خود فدا کرده، تا آخرین لحظه به عهدی که با مردم خود بسته بود، وفادار ماند. روحش شاد و یادش جاودان باد.
1. Nationalrat, XX.GP Stenographisches Protokoll 70. Sitzung / Seite www.parlament.gv.at
2. www.sueddeutsche.de
3. انستیتو کورد، شماره ویژه، ژوئیه – اوت ١٩٨٩ ، بولتن ویژه – در باره دکتر قاسملو
4. www.politikcity.de
