بهرام رحمانی :
بیش از شش سال انقلاب روژاوا می‌گذرد. در این مدت مردم این منطقه جدا از ملیت و جنسیت و باورهای سیاسی و مذهبی، در فضایی دوستانه و مسالت‌آمیز و متحدانه و برابر در کنار هم زیسته‌اند. آن‌ها بر خلاف سیستم سرمایه‌داری که قوانین از بالا تصویب می شوند و شهروندان موظف به اجرای آن هستند بدون این که در تصویب آن قوانین نقش و نقد و نظری داشته باشند. هر کس به این قوانین حاکمیت گردن نگذارد جرم شناخته می‌شود در حالی که در روژاوا نه دموکراسی نیابتی، بلکه دمکراسی مستقیم وجود دارد و قوانین در مجالس عمومی و شوراها تدوین و ترویج و تصویب می‌شوند و خود تصویب‌کنندگان نیز مجری قوانین خود هستند. همه از حقوق یک‌سان و برابر برخوردار هستند. به محیط زیست توجه ویژه‌ای داده می‌شود و تولید نه بر اساس سود،
