رضا قریشی لنگرودی :
رادمردی دیگر از تبار عاشقان از پا درآمده در کشتارهای سال 67
مهر ماه 1396
قلبم را بر تیرکی آویختند. برشانه های مجروح وطنم، جراحتی دیگر وارد آوردند. دخترم آنگاه که از کنارم می گذری آهسته برو، زیرا که با تو سخنی دیگر دارم، سخنی دیگر!
کشتار زندانیان سیاسی در سال 1367 ،لکۀ ننگ بزرگی است بر پیشانی نظام جمهوری اسالمی. اثرات سیاسی این لکۀ ننگ تاریخی فقط با نابودی این نظام، پاک می شود. 29 سال پیش در چنین روزهائی، جمهوری اسالمی در پیفتوای خمینی به کشتار وسیع زندانیان سیاسی دست یازید. کشتاری که در تاریخ معاصر ایران کم سابقه است و در سطح جهانی از مصادیق بارز جنایت علیه بشریت تلقی می شود. این رژیم در پی شکستش در جنگ ارتجاعی ایران وعراق و بحران اقتصادی- اجتماعی ناشی از 8 سال جنگ خانمان سوز و سرکوب هرگونه اعتراض به بهانۀ آن، می دانست که پایان جنگ و آتش بس، سرآغاز فوران مطالباتی است که در این مدت سرکوب شده بودند. مطالباتی که مهمترین رئوس آن در جنبش و قیام 57 رقم خورده بود. رژیم عاجز از پاسخ گوئی به این خواستها و هراسان از برآمد جنبش توده ای، به شیوه ای آدمخوارانه، طرح از بین بردن بقایای فعاالن سیاسی را که از کشتارهای سالهای 60-61 جان به در برده و در زندان های رژیم بودند؛ ریخت تا از پیش با ایجاد ترس و هراس، خیال هرگونه مبارزه و اعتراض را در نطفه خفه کند. حملۀ نابخردانه و ماجراجویانۀ مجاهدین خلق در عملیات موسوم به »فروغ جاویدان« که ادامۀ منطقی نبرد مسلحانۀ زودرسی بود که آنها از سال 60 علیه رژیم برپا کرده بودند، بهانه ای شد که جالدان رژیم، آنجا که مجبور می شدند به طور تلویحی به این عمل اعتراف کنند، به توجیه آن بپردازند. ولی رژیم با کشتن نه تنها مجاهدین خلق بلکه اغلب فعاالن کمونیست در زندان و ادامۀ کشتار دگراندیشان و مخالفان سیاسی اش در سالهای بعد، نشان داد که از بین بردن فیزیکی مخالفانش، جزئی از استراتژی دائمی اش از همان ابتدای کسب قدرت می بوده است. ویژگی کشتار سال 67 و شناعت آن، تا بدان حد است که سردمداران دیروزی و امروزی رژیم، هنوز بعد از 29 سال از اعتراف صریح به آن، خودداری می کنند. با دو فتوای خمینی، فرمان قطعی و شرعی کشتار صادر شد و اجرای آن در تهران به عهدۀ هیأت سه نفره ای متشکل از حسینعلی نیری- رئیس دادگاه شرع- مرتضی اشراقی- دادستان – و مصطفی پور محمدی- نمایندۀ وزارت اطالعات – گذاشته شد. اعدام ها به روایتی از 5-7 مرداد و یا بروایت آبراهامیان از 28 تیر یعنی 5 روز قبل از عملیات »فروغ جاویدان«
ادامه مطلب
