اسماعیل وفا یغمائی :
چهار آبان یاد آور زاد روز آخرین شاه ایران محمد رضا شاه پهلوی است.امسال سالگرد نود و هشت سالگی زاد روز، و سی و ششمین سالمرگ اوست.محمد رضا شاه مثل همه چهره های تاریخی رفت و به تاریخ پیوست.او اگر سقوط هم نکرده بود هم اکنون دیگر نبود.ما داوریهای خود را کردیم ومیکنیم و تاریخ داوری خود را بر اساس معیارهای تاریخی و نه اخلاقی یا مذهبی خواهد کرد.ما خود را آزمودیم.ما جانشین رژیم او را آزمودیم.ما اپوزیسیونهای او رادر دوران خود او و پس از او و هم اکنون آزمودیم و می آزمائیم ما رژیم جمهوری اسلامی را تجربه کردیم و میکنیم وکسانی را که بر اساس کتاب آسمانی برآمده از غار و آوای جبرئیل و سنت راهزنان تیغ برکف خونریز واشغالگران ایران در قرن اول هجری، میخواستند آزادی و عدالت را به ایران اورند و در این راه جان باختند آزمودیم و می آزمائیم ودیدیم و میبینیم که از کجا به کجا رسیده اند ولی هنوز جرئت یک داوری راستین و تاریخی را برای شناخت تاریخ و بخصوص کارکردهای خود و جهل خودنداریم .ما هنوز ملتی هستیم که اسیر تاریخ جعلی خود هستیم و تاریخ خود را فراموش کرده و حتی به دشمنی با آن برخاسته ایم.ما شاید تنها ملتی هستیم که اسامی غارتگران و قاتلان خود را بر روی فرزندان خود نهاده و مینهیم. نام کسانی که اموال ما را بردند. خواهران و دختران ما را در بازارهای برده فروشی مدینه فروختند. از ما جزیه گرفتند.زبان ما را ممنوع کردند. موسیقی ما را ممنوع کردند و خدای و پیامبر خود را برما تحمیل کردند و ما هنوز به سودای بهشت و ترس از دوزخ این خدا و ائین بردگانیم و اسیر.
محمد رضاشاه بدون شک یک دیکتاتور بود ولی به نظر من بعنوان یک شناسای تاریخ و یک زندانی سیاسی دوران او وشاهد و ناظر زندان و شکنجه گاه او و نیز ایرانی که او بر آن سلطه داشت، بهترین شاه دیکتاتور پس از سقوط دولت ساسانی بود. محمد رضا شاه اشتباهات فراوانی داشت،سرکوب مصدق و پر و بال دادن به آخوندها این کرمهای لجنزار تاریخ از زمره بزرگترین اشتباهات او بود.
مصدق نه مقدس بود و نه بی ایراد،اما سقوط مصدق به دست او بزرگترین اشتباه شاه بود و همین سقوط زمینه تاریخی دموکراسی ضعیف و لرزانی را که یکسو آماج استعمار و از سوئی مورد حمله اسلام ارتجاعی بود را از بین برد وبه سقوط خود او انجامید.
نمونه تاریخی مشابه، سرکوب مزدک است.سرکوب و کشتار مزدکیان توسط قباد و انوشیروان و بزرگان مذهبی وقت و نابودی یک آلترناتیو فکری ایرانی چندی بعد کمر ایران را در برابر ارتش دزدان و راهزنان شکست و ایران به خون کشیده شده اسلامی شد و سرکوب مصدق ایران را از یک جانشین معقول محروم و ایران را برای بار دیگر به دست ارتش اسلام این بار از درون ایران و با کمک خود ما انداخت.
ایران ساسانی میتوانست با اندیشه مزدک نیرومند بماند و محمد رضا شاه میتوانست با مصدق شاه بماند و نیزایران میتوانست از ظهور خمینی در امان بماندو به لجنزار کنونی آخوندی تبدیل نشود.
