مجید نفیسی
دوم سپتامبر دوهزار‌و‌نوزده :

در ساعت هفت بامداد
وقتی از کنار خانه‌ای سبز می‌گذرم
آبفشانی خودکار
به ناگاه در‌می‌رود
و سراپای مرا خیس می‌کند.

از آن نمی‌گریزم
و می‌گذارم دانه‌های آب
با من سخن بگویند
از یک بعد‌از‌ظهر گرم تابستان
که با دو برادرم
به حوض آب رفته بودیم
و خواهرم که اجازه نداشت
با ما به حوض بیاید
فواره را باز کرد
تا ما را غافلگیر کند.

آبفشان بازیگوش
اندوهی نهفته دارد
و از عصیان دختری کوچک
سخن می‌گوید.

A Little Girl’s Rebellion

At seven o’clock in the morning
As I pass by a green house
An automatic sprinkler
Suddenly goes off
And wets me head to toe.

I do not run from it
But let the drops of water
Speak to me
Of a hot summer afternoon
When my two brothers and I
Went to the swimming pool
And my sister who was not allowed
To swim with us
Turned on the fountain
To take us by surprise.

The playful sprinkler
Has a hidden sorrow
And speaks of a little girl’s rebellion.

Majid Naficy
September 2nd, 2019