اسماعیل وفا یغمائی :

برای نوه نازنین ام سیمین

در جستجوی جاودانگی نیستم

که عدم نیز در پهنه ی وجود معنا می یابد

بی  آنکه من  نگران بودن و نابودن خویش باشم

که وجود بوده است و خواهد بود

در اطوار بی آغاز و پایانش

فارغ از مضحکه بهشت وهراس دوزخ

و رسولانی که از زمان شکست خورده اند

تا خدا از کسوف به در آید

بی این همه حائلهای هایل تاریک و خونین

که بی وجود

عدم نیز کرشمه تاریک خود را

تماشاگری نخواهد یافت.

***

 خسته از تاریکی و خنجر

در جستجوی جاودانگی نیستم

که دیریست بر این باورم

که جاودانگی آشیانی در خور انسان نیست

بل انسان برآمده از انسانیت

اگر چه تنها و طرد شده وغمگین

فراتر، و پناهگاه جاودانگی است

اما چه بسا راهها و روزها

 و شبهای بی شراره

تا در آستانه سالخوردگی

در تقاطع راهی که دو سوی جهان را

به هم پیوند میدهد

دور از آن نخلستان و آن آفتاب

بر لبه دریای دور دست

ترا بیابم دخترک کوچک من

ودست کوچک تو بر دست بزرگ من

وچشمان روشن تو

در چشمان غبار آلود من

اعجاز جهان را به من یاد آور شود

در معجزه ی بودن تو ولبخندت

در کنار پرنده و نسیم و سیب و خورشید

واگر چه هنوز سخن نمیگوئی

با من زمزمه  می کنی با لبان و زبان و دهان کوچکت

 با آواگری های مبهم نخستین ات

چون آواهای مبهم و ناشناس جهان،

چون آواگریهای نسیم نیمه شب آن کوه در گذر باد

و آوا گریهای خاموش ماهتاب جلیل بر بامهای دهکده

و آوا گریهای مرغ شب بر شاخه های نخل

و…..

 که:

– در من تکرار میشوی بابا بزرگ پیر من!

این بار در برآمدنی، طلوعی،شکفتنی دیگر

در هیئت طفلی، دخترکی، بانوئی زیبا که منم

که من خواهم بود

نیمی آفتاب کویر و نخلستان نجیب و گمشده  تو

 ونیمی دریای سرد و پاکیزه شمال جهان

در جهانی که روشن تر خواهد بود

روشن تر از جهان تو

بابا بزرگ پیر من

بابا بزرگ پیر من که منی

بابا بزرگ پیر من که توآم…..

24/اکتبر/2019

ترجمه  انگلیسی امیر وفا یغمائی :

Until I can find you little girl

For my wonderful granddaughter Simin

Esmail vafa Yaghmai

I don’t seek immortality

Because absence gets its true meaning tougher with existence

Without being worried about my existence or absence….

Existence have always existed and will exist.

With its non- beginning and non- ending properties

Without the ridiculous  notion of paradise and the fear of hell

And the prophets who have been defeated by the time

So that god can enter from the eclipse

Without all these dark and bloody obstacles

Because without existence

 Non-existence will not find anyone who will glance at its dance in the darkness.

Tired of the darkness and being stabbed

I don’t seek immortality

But I believe that immortality is not fit for human beings

Humans are raised from humanity

Although lonely and rejected and sad

Their refuge is immortality

After all these hopeless roads, days and nights

At the brink of aging

At the intersection of a road that binds two universes together

Away from that sun and the forest of palm trees

I find you my little girl

And your small hand on my big hand

And your bright eyes on my misty eyes

Reminds me of the miracle of the world

The miracle of your existence and your laughter

Next to the bird, the breeze, the apple and the sun

Although you don’t talk yet

You whisper to me with your small mouth, tongue and lips

With your first obscure sounds

Like the unknown sounds of the universe

Like the sounds of that midnight breeze in that mountain

And the silent moans of the moonlight in the rooftops of the village

And the sounds of the crying night birds on the branches of the palm trees

and…

– You repeat in me my old grandpa!

This time in rising

You are the sunrise such as a flowering

As a small child, a baby girl, a lady

Beautiful as I am

That I will be

Half the desert sun and the palm forest

The other half the cold and fresh ocean of the north

The universe

A universe that will be brighter

Brighter than your universe

My old grandpa

My old grandpa that is me

My old grandpa that I am you…

24th October 2019