شکوه میرزادگی

از یادداشت های آخر هفته

اخیرا ما در «بنیاد میراث پاسارگاد» جلسه ای داشتیم با حضور 11 حزب و سازمان سیاسی، و 14 تن از افراد علاقمند به میراث فرهنگی و طبیعی. این عده دعوت شده بودند تا در اولین جلسه ی بررسی «طرح پیشنهادی و پیش نویس قانون نگاهبانی از میراث فرهنگی و طبیعی ایران» شرکت کرده و به بهتر شدن و گسترده تر شدن آن کمک کنند؛ با این توضیح از سوی بنیاد که: « دلیل برپایی این جلسه صرفا به خاطر علاقه و توجهی ست که تک تک این سازمان ها و افراد نسبت به سرنوشت میراث فرهنگی سرزمین مان و حفظ و نجات آن دارند. و ما امیدواریم وقت این جلسه صرفا به بررسی و اظهار نظر در ارتباط با «طرح پیشنهادی … »که قبلا همگی آن را مطالعه کرده اند بگذرد.»

خوشبختانه افراد حاضر در آن جلسه با این که برخی رابطه ای نزدیک با هم نداشتند و برخی حتی از نظر سیاسی مخالف عملکردهای یکدیگر بودند، نه تنها رفتار بسیار محترمانه و متمدنانه ای با هم داشتند، و نظریات جالب و سازنده ی یکدیگر را به دقت گوش دادند، بلکه ما را علاقمند و ملزم کردند که در آینده این جلسات را به طور مرتب، برگزار کنیم؛ زیرا در همین یک جلسه روشن شد که هنوز بسیاری از مسایل مربوط به میراث فرهنگی، که در واقع پشتوانه ی صنعت توریسم و اقتصاد کشور در آینده می باشد،آن گونه که باید مورد توجه اپوزیسیون قرار نگرفته است.

اما دو روز پس از این جلسه، که اعلام عمومی هم نداشت، چند تنی (آشنا و ناشناس) شروع کردند به نامه نگاری و پیام گذاشتن خطاب به من و دیگر مسئولین بنیاد، و دادن هشدار که: «فلان آدم خطرناک است»، «فلان حزب به درد نمی خورد»، «فلان سازمان دشمن شماره یک بنیاد است» و بالاخره «جمع شدن این آدم ها با یکدیگر نتیجه اش به زیان بنیاد و میراث فرهنگی تمام می شود»!

این نوع برخورد البته برای من تازگی نداشت، زیرا مدتی ست متوجه شده ام یکی از مشکلات عمده اپوزیسیون در ارتباط با مبارزه ای که با جمهوری اسلامی دارند (یا باید داشته باشند)، چه در امور سیاسی، و چه در امور فرهنگی و حتی حقوق بشری، وجود افرادی ست که نام شان را باید گذاشت: «آتش بیاران معرکه». یعنی کسانی که بدون انجام دادن هیچ کار اساسی و قابل توجهی در مخالفت با حکومت حاکم بر ایران، مدام در تلاش اند تا بین افراد اپوزیسیون (چه خودی، یعنی چه در درون حزب و سازمان خودشان) و چه بین افراد دیگر گروه ها و سازمان ها) آتشی برپا کنند.

البته در مقابل ما افرادی را هم داریم که همیشه اهل نصحیت و آشتی دادن و پیوند زدن بوده اند اما متاسفانه این «سفیران حسن نیت»، در مقابل آتش بیاران معرکه چند در صد هم نیستند.

چند سال پیش، پس از فروکش کردن اعتراض های مربوط به جنبش سبز، و سرازیر شدن عده ای از مخالفین به خارج، مسئولین حکومتی با افتخار اعلام کردند که: «حدود 30 هزار مامور برای گرفتن اطلاعات {جاسوسی} به خارج فرستاده اند». همان وقت من در گفتگویی تلویزیونی گفتم: « این ها را می گویند یا مردم را بترسانند. و یا همه را به هم بدبین کنند و نگذارند مخالفین شان در خارج هم حمایت بشوند». اما اکنون وقتی می بینم کسانی که نه تنها مامور نیستند بلکه جزو مخالفان حکومت هم هستند، این گونه همه را به جان هم می اندازند، وحشت می کنم. به راستی چه نیازی به فرستادن مامور از سوی حکومت هست وقتی که در بین خود ما انسان های نادانی پیدا می شوند که دو به هم زنی و ماجراجویی برایشان تبدیل به عادتی شیرین و لذتبخش شده است.

جالب است که این آتش بیاران، همانگونه که در یکی از معناهای این ضرب المثل هست، بدون توجه یا آشنایی با مسایل جدی و مهمی که دور و برشان می گذرد، و حتی گاهی بدون این که ربطی به آن ها داشته باشد، خودشان را میان هر مذاکره یا برخوردهای دوستانه یا دشمنانه می اندازند و با بدگویی و دو به همزنی ماجرایی «رژیم شاد کن» می سازند. در واقع کارشان این شده که از صبح تا شام در حال جمع کردن هیزم برای آتش زدن در جایی و مکانی باشند که قرار است جایگاه مخالفان رژیم باشد و نه جایگاه آتش به جان مخالفان آن زدن.

چهاردهم جولای 2019

اعلاميه مشترک حزب سكولار دموكرات ايرانيان و حزب مشروطه ايران (ليبرال دمكرات)

بازی خطرناک مذاکره با حکومت اسلامی

هم میهنان گرامی،

اخیرا اخباری منتشر شده مبنی بر این که، با پادرمیانی یک بنیاد نروژی، چند حزب و گروه که از واژه “کردستان” در نام خود ياد می برند، قرار است با رژیم اسلامی به گفتگو نشسته و در صورت امکان به توافقاتی برسند.

مذاکره ممنوعاادامه مطلب

اطلاعیه

نگذاریم حیثیت انسانی و جان آزادیخواهان بازیچه تاریک اندیشان شود!

 هم میهنان و مردم آزاده جهان

آگاهید که 14 نفر بیانیه ای درایران منتشرکرده اند که درآن خواست هائی همچون نفی نظام ولایت فقیه و قانون اساسی رژیم جمهوری اسلامی مطرح شده است. اکنون زندگی وجان این 14 کنشگرسیاسی و مدنی ، و خانواده هایشان در خطراست. رژیم جمهوری اسلامی دو تن از تدوین کنندگان این بیانیه آقایان محمد نوری‌زاد و محمد مهدوی فر را بازداشت و زندانی کرده است، و 3 تن دیگر، آقایان رضا مهرگان، محمد حسین سپهری و جواد لعل محمدی مورد ضرب و شتم و یا تهدید ماموران امنیتی جمهوری اسلامی قرار گرفته اند. مقام های قضائی حکومت اسلامی اتهام بازداشت شدگان را توهین به رهبری حکومت اسلامی، سیدعلی خامنه ای،  اعلام کرده اند.

اطلاعیه باز داشت دو تنادامه مطلب

بیانیه سیاسی جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران 8 ژوییه ۲۰۱۹ – 17تیر 1398

ادامه مطلب

بیانیه سیاسی گردهمآیی سراسری نهم جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران – ژوییه 2019

 به کمپین دفاع از دستگیرشدگان هفت تپه بپیوندیم! – همراه با لیست ابتدائی

ادامه مطلب

درخواست ۱۴ تن از فعالان مدنی- سیاسی داخل کشور برای استعفای رهبر جمهوری اسلامی و تغییر قانون اساسی ایران

(more…)

دوره‌ی چهار جلدی

«عدالت‌خانه و ویرانگرانش»

نویسنده: ایرج مصداقی

چاپ نخست،

۱۳۹۸ خورشیدی / ۲۰۱۹ میلادی

برای تهیه این مجموعه با ایمیل [email protected]  یا از طریق فیس بوک تماس بگیرید.

پیمان نامه عصر نو

«پيمان نامهء عصر نو» با هدف زمينه سازی برای فراهم ساختن چتری فراگير از سکولار دموکراسی بوجود می آيد؛ چتری که صاحبان همهء عقايد در زير سقف اش با يکديگر به تفاهم و گفتگو و آينده سازی بنشينند، و ـ چه قبل از فروپاشی رژيم اسلامی و چه پس از آن ـ 

ادامه مطلب