مژگان پورمحسن :
آقای رضا پهلوی،
اين واقعيت که شما فرزند شاه فقيد سرنگون شده در سال ۱۳۵۷ و نوهٔ شاه فقيد مخلوع شده هستيد ترديد بر نميدارد. اين دو واقعيت نه هيچ حقی برای شما در ارتباط با ايران و ايرانيان ايجاد می کند و نه وظيفه ای بعهدهٔ شما ميگذارد. پس با مردم شرافتمند، محترم و بزرگ ايران صريح باشيد و نه چند پهلو. شعاری که گاه گداری تحت عنوان « رضا شاه روحت شاد» در داخل ايران از چند سال پيش توسط گروههای چند نفره سر داده شده هيچ ربط مستقيم و غيرمستقيمی با شما ندارد. اين شعار زمانی آغاز شد که رژيم ضد ايران و جنايتکار آخوندی، قبری را تحت عنوان قبر رضا شاه خراب کرد و به جسد مرد بلند قدی که در عکس موميايی شده بنظر ميرسيد تعرض کرده و استخوانهای آن جسد را شکست!
آيا آن جسد نبش قبر شده متعلق به رضا شاه فقيد بود يا خير، من نميدانم و اسناد موجه مبنی بر تاييد يا رد اين ادعا را تا کنون نديده ام. در هر صورت، اين شعار در متن حرکت پيشروندهٔ جوانان ايرانی برای بزرگداشت کوروش بزرگ و تاريخ کهن و اصيل ايران و در ضديت تمام عيار با حکومت ولايت وقيح جمهوری اسلامی بود و هيچ ربطی به شخص شما ندارد.
آقای رضا پهلوی،
مبارزهٔ سياسی فارغ از اينکه ملی و ميهنی و مردمی باشد يا خود خواهانه و فرصت طلبانه و کلاشانه احتياج به انگيزه ای خود جوش و ازدرون شخصيت فرد دارد. مبارزهٔ سياسی ميبايست انتخابی و آزادانه باشد، حال نيت فرد از انداختن خود در اين راه هر چه که باشد. « سياست پدر و مادر ندارد » و اين واقعيت را همه گی مان در سراسر جهان ميبينيم. بهمين دليل ورود به صحنهٔ مبارزاتی آنهم در برابر قدرتهای جهانی و حتی نظام آخوندی انقدر پُرهزينه شده است که بهايش همچون نوجوانان و جوانان ايران گذشت از همهٔ عزيزان، خانواده و تمام زندگی و آرزوهاست. در خارج ايران نيز از شاپور بختيار تا فريدون فرخزاد، از دکتررجوی تا دکتر قاسملو و صدها انسان وطن دوست ديگر قيمت « مبارزه » با جمهوری اسلامی را با دادن جانشان پرداختند.
من شخصأ، با توجه به واقعيات زندگی تان هرگز به شما بعنوان مبارز نگاه نکرده و نميکنم. صرفأ زمانيکه خودتان بظاهر به صحنهٔ مبارزه پا گذاشته و در تلويزيون «من و تو» برای دفاع از مردم ايران در انقلاب « زن زندگی آزادی» و با قول پايمردی در چهار اصل بنيادی همهٔ ايرانيان يعنی « يک پارچگی تزلزل ناپذيروطن، سرنگونی تام و تمام نظام جمهوری اسلامی، دفاع از نظامی دمکراتيک و سکولار و جدايی دين از دولت، احترام و پايبندی به کليهٔ بيانيه های حقوق بشر، از مردم ايران و ايرانيان خارجه کسب اجازهٔ سخنگويی آنان در روابط بين المللی را تا سرنگونی را کرديد، من هم بشما وکالت دادم که با عملکرد خودتان سه هفتهٔ بعد وکالتم بشما را منتفی دانستم. من به هر فردی که خود را در دريای مواج مبارزه بیاندازد و ممکن است وجودش درجنگ تاريخی و عظيم مردم ايران با جمهوری اسلامی و حاميانش هر چند کوچک بنفع مردم ايران باشد ميگويم بفرماييد. اما شما انصافأ افتضاح کرديد و درچند هفتهٔ اول ثابت کرديد که نه به اصولی که اعلام کرديد وفا دار هستيد، نه مبارزه و مبارزين را ميشناسيد و بالاخره در ميان جملات مختلف و ضد و نقيضتان گم شديد.
آقای رضا پهلوی،
چرا صريحأ نميگوييد که نميخواهيد بهای مبارزه را بپردازيد؟ واقعأ فکر ميکنيد منِ آدم معمولی ايرانی حتی يک دقيقه فکر ميکنم شما خود را مثل آن ايرانيانی درخارج ايران ميبينيد يا حتی ميتوانيد تصور کنيد که از بسيار بسيار مواهب و راحتی های يک زندگی معمولی حتی گذشتند تا با انرژی، سلامتی و امکاناتشان در راستای مبارزهٔ مردم ايران با اين رژيم اهريمنی، چهل و پنج سال است مشغولند و بيش از هر چيز درسکوت رنج ميبرند و درعمل بر رژيم ميکوبند؟ ما را تا اين حد کودن نپنداريد که هرکَس با چنين رويکردی آبروی خود را ميبرد. شما هيچگاه اهل مبارزه نبوده ايد. چه اشکالی دارد؟ شما متعلق به طبقهٔ جِت سِت دنيا هستيد و در آن ميان، شخص خودتان هستيد و در تضادهای ادعاها و انتظارات بی معنی هوادارانتان غرق نيستيد.
