رها اخلاقی :
وطن آزاد گشتی باش خندان
ز فرهنگت شود حذف بند و زندان
سخن گفتن شود آزاد آزاد
رود سانسور و سانسورچی پی باد
نوشتن شعر از هر در سخن را
ز عشق و عاشقی تا علم و فن را
شود روزنامه ها حرفهای ملت
بگوید هرکسی حرفش به عزت
پلیس در خدمت مردم ببادا
برای امنیت آماده بادا
نباشد هیچ فرد مجبور به پوشش
بپوشد هرچه دلخواهش به کوشش
رئیس مملکت خدمتگزار باد
ز خدمت مردمان از وی بوند شاد
تمام کارها بر رای مردم
نباشد رای تنها یک توهم
تمام ثروت کشور به خدمت
شود در خدمت مجموع ملت
کتاب و سینما فرهنگسازی
نباشند دلقکی ملت به بازی
جدا باشد دیانت از سیاست
اگر دینی نباشد با خباثت
کسی از کس نترسد بهر حرفی
به دل هر آنچه دارد داد نه ترسی
سه قوه هرسه شان از هم جدایند
عدالت را سه قوه هر سه پایبند
اگر راس امور کردش خلافی
فقط قانون دهد حکمی به کافی
نماینده شود با رای ملت
رود مجلس بگوید درد ملت
کسی جرمی بکرد رفتش به زندان
نباید خانه وارش رنج و حرمان
شود آزاد به امر حکم و قانون
نه با امر رئیس یا شاه فرمون
رئیس مملکت یا شاه کشور
نداند ملتی را همچو یک خر
تمام کارها باید به رای باد
که تا کشور شود آزاد و آباد
بود آزاد هر نوع اعتصابی
تحصن تا رسد آخر جوابی
برای کل ملت بیمه هایی
شود بیمار سریعا رفته جایی
ز مکتب تا دبیرستان به بالا
بود مجانی و ارزان به اعلا
اگر باشد دبستان یک سرودی
بباشد کل کشور را درودی
نباشد عکس شه یا راس جمهور
به روی پول و هر جا وی شود نور
بجایش عکس ولترهای میهن
و با شعری سخن از یک هنرمند
و یا عکسی ز آثار باستانی
که باشد روی پولمان جاودانی
نه از بهر رئیس، نی بهر شاهی
همه ملت ردیف در جایگاهی
رئیس یا شاه کشور باشدش خوب
نیازی نیست بر تهدید و یا چوب
خود ملت بایستند صف به راهش
زنند کف با هورا بر افتخارش
تاتر و سینما کل جمله آزاد
مبادا یک اداره اسمش ارشاد
ز انترنت بگیر تا هرچه گویی
نباشد فیلتری حتی چو مویی
همه اخبار میهن باید آشکار
خود ملت نخواهند دیسک و ماهوار
پلیس با احترام باید به مجرم
به قانون بایدش پایبند و ملزم
به هر وقت شبان یکگلعزاری
رود دیسکو تک و جشن، یا به کاری
بباشد خاطرش جمع در امان است
خود ملت کنارش پاسبان است
نباشد هیچوقت جرم سیاسی
بویژه واژه زندان سیاسی
همه ملت بوند در ناز و نعمت
همه در جای خود خدمت به ملت
حقوق شهروندی محترم گشت
حقوق بشر است شاهی که بر تخت
شود بر پا به کوی و شهر و برزن
صدای تار و دنبک، جمع دف زن
تمام شهر شاد جشن های ملی
وفات و روضه خوانی حذف به کلی
تماما میهنم آزاد آزاد
جهان را نام ایران افتخار باد
اگر کردم فراموش چیزکی را
” رها” را نیست تقصیر اندکی را
بگوئید آنچه هر ممنوعه ای را
نماند در دلت ناگفته ای را
چه باشم زنده یا در خاک مدفون
بداریتش عزیز این گفته قانون